Sizce büyütülcek bi şey var mı? Çocuğun psikolojisini etkilemiş miyimdir? Ailesi üzülmüş müdür?

Çok gereksiz olmuş sana ne


Ailesi üzülmüştür ama bir yerde "kardeşine bu denli sert şakalar yapmamalısın, özellikle toplum içinde" tembihini de anlayacağı şekilde vermişlerdir. Üzülmeyin, sizi bir daha görmeyeceği için bu olayı da çabucak unutacaktır.


olan olmuş artık. aileden ve anlayabilecek durumsayda çocuktan özür dileyebilseydin keşke.


Onlar o çocuk nedeniyle bugüne kadar yolda yürürken dahi neler işitti neler. Ufacık bir hareket pek etkilemez.
(bkz: acı ama gerçek)


boyle seyler yapma. kocasi karisina yapiyorsa eyvallah ama cocuk onlar. engelli olmasa da yapma.


gereksiz vicdan yapmissin. ama bundan sonra benzer olaylar icin tepkilerin daha olculu olsun. bundan sonra yapacak bir sey yok.
gecmis olsun


böyle şeyler yap. saçından hızlıca çekti, sertçe yapıştırdı diyorsun, bunları uyarması gereken insan senden önce ailesi. çocuğun zihinsel engelli, ampute, veya bitkisel hayatta olması da kriter değil.
çevresine zarar veriyorsa -ki anlattığına göre öyle- uyarılması beklenen bir şey. işe yaramıyorsa çıkarmasınlar insan içine. sorumlu davranmışsın, suçluluk hissetmesi gereken sen değil sokakta dövülen insana ses etmeyenler.


"kızın saçını niye çekiyosun ulan" cümlesiyle normal bir çocuğu da aynı şekilde korkuturdunuz. bizim dışımızda olan olaylara tabi ki karışabilir ve tepki verebiliriz. ancak bu doğru tepki şekli değil.
çocuğun psikolojisine bir şey olacağını zannetmiyorum. ama kendinize hakim olmalısınız, soğukkanlılık iyidir.


büyütülecek bir şey yok
sen o kişinin engelli olduğunu bilemezdin
engellilerin yaşadığı sıradan problemler olsa gerek
bir sonraki sefere biraz daha dikkatli olabilirsin. olmasan da olur ne bileyim. yapmaması gereken bir şey. delinin biri gelip karına tecavüz etse seni öldürse haa ama adam deli normaldir mi diyeceğiz yani.
bir keresinde otobüse binerken ve otobüs bomboşken bir teyze beni arkadan ittirdi, halbuki bir sürü yer vardı, acele etmeye gerek yoktu. napıyosun teyze ya dedim istesen ben sana yer veririm zaten, kibar ol canımı al böyle yapma dedim biraz sertçe. biraz ilerleyince baktım ki kadında bir hastalık var titriyor falan. bi garip yani. kanser olur kalp olur şeker olur psikolojik olur bilemedim. arkamdan bağırdı "senin de başına gelsin anlarsın gençççççç" diye, gözlerinden nefret saçarak. yani ben ağır hasta olsam insanlara kötü davranma lüksü mü elde edeceğim? teyzenin refakatçisi vardı, yere bakarak devam etti. kimseden tepki gelmiyor zaten bildiğiniz gibi böyle olaylarda. başta suçlu hisseder gibi oldum ama sebepsiz yere beni iten birine verebilecek daha iyi bir cevabım yok.


Çocukken illa birilerinden o kadar korkmuşuzdur. Hatırlayanımız yok işte. Hele babalarımız falan ne şiddetler yaşamış. Travmatik etkisi falan olmaz tabi o kadarcık bağırmanın.
Niyet önemli, suçlu hissetmeyin, dert etmeyin.


cocuk unutur gider, ailesi de uyarsaymis, iyi yapmissin ama daha sakin ol bir dahaki sefere :)
engelli cocuk oyun yapiyo kardesine ne demek, dogruyu yanlisi ayirabilecek bir cocuksa ogretmek gerekiyor elbette.
