Kucukken korkardim.
Küçükken korkardım şimdi sadece insanlardan korkulması gerektiğini öğrendim, no human no risk :3
evet
üniversite 2'ye kadar korktum. Sonra geçti.
Korkuyorum, bunlarla ilgili basliga hehe zihin oyunu diyeb cok bilmislere de gülüyorum, adamlar o kadar emin ki hayret ediyorum.
taşak geçerim.
Ya bu millete musallat olan cinlerin perilerin ruhların bana musallat olmasını çok istiyorum ama olmuyorlar. Çok ciddi söylüyorum bunu, keşke biri gelse, beni korkutmaya çalışsa, ayağımı kaydırmaya çalışsa. Yoluma taş koysa. Belki 180 derece döner müslüman olurum. Ama yok. Bana gelmiyorlar.
El cevap: Korkmam. Korkanlara da gülesim geliyor.
Yok korkmam böyle şeylerden.
hayır hacım
arkandaki kırmızı gözlü adam kim?
Üst ve alt beyin fonksiyonları hakkında konuşmak için fırsat olarak kullanır, konuyu bir şekilde diyalektik materyalizme bağlayıp politik sohbet açarım.
valla küçükken bile korktuğumu hatırlamıyorum.
Hiç korkmadım. Küçükken bile karanlıkta uyumaya bayılırdım. Kafam hep rahattı. Halen de öyle.