Merhaba,

Karşınızdaki insan önemli bir karar verme aşamasında işi ve hayatıyla alakalı. Aslında çok kısa bir düşünme aşamasından sonra nerdeyse fevri bir şekilde karar vermiş bile sayılır. Genel anlamda hayal kırıklığından bir moral bozukluğu var ve size durumu anlatıyor. Sizin düşüncelerinizi merak ediyor. Yardım istiyor.

Nasıl yaklaşırdınız duruma?

Şimdi beni zaten bildiği için, değer verdiğimi bildiği için, en yakını olduğum için ve iyiliğini istediğim için her konuda gerçekleri söyleyip doğru karar vermesine yardımcı olmak istedim. Aslında duymak istemediği şeylerde vardı bunun içinde ama o noktaları fevri davranmasından dolayı kaçırır diye kortuğum için ben dile getirdim. Yanlış bişi yapsın istemedim. Ciddi konuştum gerçekleri söyledim.

sonuç: suçlu oldum. düşüncesiz oldum. hata yapmış oldum. vs. vs.

Dost acı söyler derler. Hiç bir kötü niyetim yoktu. Hata mı yaptım sizce ?
Siz olsanız nasıl davanırdınız böyle bir durumda ? Ben niye bu hale düştüm en son konuştuktan sonra?

Edit: Demek istediğim iyiliklerini isteyince suçlu oluyorsun. Doğruları söyleyince falan. İnsanlar kandırılmak istiyor. Aksini yapsam, istediği gibi davransam belki hata yapacak ve göz yummuş olucam bu sefer ilgisiz herhangi biri gibi damgalanacağım.

 

Belli ki duygusal zamanında saçma sapan davranıyor ki sana olan davranışı da öyleymiş. Genel bir izah aramaktan çok içinde bulunduğu haleti ruhiyeye yor.

benim bir ismim var

asdasdasd
aynısını ben de yaptım baya sonra alınıp gücendiler.ben de kestim komple arkadaşlığı

rakicandir
1

mobil görünümden çık