İlginç bir şekilde buna çok sevindim, çünkü bu rahatsızlığın sadece bende olmadığını, yaygın sayılabilecek bir rahatsızlık olduğunu ve tedavisinin de bazı durumlarda mümkün olduğunu öğrendim. tanımın benim yaşadıklarıma BİRE BİR uyması da bunda önemli bir etken tabii.
Ayrıca şunu da belirteyim, hastalık hastası veya sağlığına düşkün biri değilim. Ama bu rahatsızlık o kadar rahatsız edici ki, çoğu zaman yaşama dair tüm heves ve sevincimi yok ediyor. Robot gibi yaşadığınızı düşünün...
Hah, aranızda işte bu hastalıkla ilgili bilgisi olan, bunu atlatmış olan birileri var mı? Ya da bir psikiyatrist... 5-6 senedir aralıksız her gün bundan mustarip olan bir insan bu saatten sonra düzelebilir mi? Düzelemeyeceksem intihar edeceğim çünkü.
hatırlatma: kendine ya da duygusal bağlılığın olan birine teşhis koyma konusunda doktorlar bile dikkatli davranmak durumunda.
genç doktor adayları da her öğrendikleri yeni şeyden sonra bu sorunları kendilerinde görmeye başlarlar.
yok, bıraktım. ayrıca bugün psikiyatristle konuştum, o da "depersonalizasyonun tanımına bire bir uyuyor" dedi. şimdi mr filan çekileceğim, sonra tedaviye başlayacağım ama pek umudum yok.
canını sıkma ama tedavisi yok şimdilik. (şaka)
www.psychnet-uk.com
tedavi kısmına bak bir.
ben -bu sefer de- telkinlerinle doktora tesir etmiş olabilir misin diye düşünmüyor değilim.
diğer okuyuculara not: korkmayın :) rahatsızlık gerçeklik algısını ortadan kaldırmadığı için topluma/kişilere zararlı bir durum söz konusu değil. :)