yani hiç olmamış bir şeyin hayaliyle acısıyla yaşamak mı, olmuş şeyleri hatırlayıp acısıyla yaşamak mı?
arafta kalmak, en kötüsü bu.
Terk edilmek
terk edilmek daha kötü.
red
yani terketmesinden iyidir.
teklif dahi edememek en kötüsü çünkü çok ezik.
olmamış şeyler adamın canını bi süre yakar da anılar bir ömür seninle kalır. reddedilmek daha iyi tabiki.
terk edilmek daha çok üzer ama sonuçta mutlu da olursun belli bi süre. bence reddedilmek daha kötü.
mesela son kız arkadaşım 3 ay çıktıktan sonra terk etti beni, keşke hiç çıkmasaydık demedim.
red edilmek. terk edilmenin bir sebebi vardır. ama red edilmek bir şans bile vermemektir.
reddedilmelerimi gülerek anlatabiliyorum, terkedilmelerimi hayır.
Terkedilmek.
reddedilince pek anin olmadigindan hatirlayip uzulecegin sey pek fazla yok. Eh olacagi yokmus diyip geçebiliyorsun.
Terk edilmek koyar reddedilmek daha iyi
terkedilecegime gotumu siksinler daha iyi.
*duyuru erkeklerine kips kips*
Terkedilmeden once en azindan onunla güzel anilar yaşadın, dokundun öptün sarıldın kokladin yürüdün konuştun, gözlerinin içine baktın, gözlerinin içine baktı severek...
Reddedilmek, o anilara hicbir zaman ulasamayacak olmak demek. Reddedildin, o anilar hayalden oteye gecemedi. Insan yerine de konmadin, duygularına değer verilmedi, kucumsendin. Hangisi daha kotuymus?
Terkedilmek daha kötü. Çünkü reddedilmek, karşındakinin seni sadece tanımak istemediği, tanımadığı için de bilemediği bi evre. Terkedilmede ise seni tanıyan insanın seni tanımayı beğenmemesi söz konusu. Daha ağır elbette. Tanıyıp beğenilmemek daha kötü. Ama onun bile sonunda ölüm yok ya, ne olacak? Hatta en kötüsü terkedilmek de değil, terketmek.
ikisini de hiç yaşamamış bir odun olmak en kötüsü. evet, o odun benim.
Arafta kalmak demek üzere gelmiştim ancak...
her ikisini de yaşamış biri olarak, terk edilmek diyorum.
iki ucu boklu değnek. biri başta biri sonda özgüveni alt üst ediyor. illa seçmek gerekirse reddedilmek. terk edilince insanlar saplantı yapabiliyor.