ben artık tepkisiz kalmaktan çok bunaldım. o kadar kötü laflar duyuyorum laf atmaktan öte direk taciz yaklaşıp söylüyorlar. tipim çok normal türk kadını tipi, giyinişim normal. niye böyle normal yürüyemiyorum ben niye birileri bana gelip saçma tacizlerde buluyor ve ben yoluma devam ediyorum? bu türkiye'nin modern şehirlerinden birinde oluyor ve sankı gıttıkce artıyor gıbı gelıyor bana.
sizce taciz oranları çok fazla değil mi? mesela kız lisesinde okudum o zaman konusurduk ki yaş 15 falan hiç sözlü veya fiziksel tacize uğramamış kız arkadaşım yoktu.
BU NORMAL Mİ?
şimdi büyük insanlara böyle yapanlar küçüklere daha fazla yapmıyorlar mıdır?
---lütfen ya sokakta özgürce yürümek istiyorum gerçekten.----
değil.
Tüm Müslüman ülkelerde böyle maalesef, hatta Mısır falan daha da beter. Bizde de gidişat ona doğru, kadınla erkeği ayırdıkça dinciler, erkeklerin açlığı daha da artacak. En rahat ülkeler Budist ülkeler. Ben sürekli güneydoğu Asya ülkelerine gidiyorum, Müslüman Malezya ve Endonezya hariç hepsi kadınlar için dünyadaki en rahat yerlerden. Bazı Avrupa ülkelerinde ve ABD'de de taciz, tecavüz falan oluyor, Budist ülkeler süper bu açıdan. Bu kadar rahatsız oluyorsanız artık ülkeyi terk etmeyi düşünebilirsiniz bence, gidişat iyi değil. Erkeğim ama ne kadar rahatsız olduğunuzu tahmin edebiliyorum.
cinsel açlık var bu ülkede. Millet sabah akşam 31 çekiyor, 31 çekmekten hastanelik oluyor.
evet normal değil.
Cinsel açlık olayına katılıyorum ama düzenli sevişen insanlarda bile cinsel açlık var. İnsanlar en önemli eksiklikleri sevişmekmiş gibi düşünüyorlar. Niye böyleyiz, neden böyle davranıyoruz hiç bir fikrim yok. İşin dini yönü vardır belki tecrit edilmek baskılanmış cinsellik falan gibi ama dindar olmayan kesim de maalesef böyle. Bir de sevişen, sevişebilen insanı kıskanıyoruz garip bir şekilde sanki daha üst sınıfmış gibi görüyoruz bunu. işin siyasi yönü de vardır büyük ihtimalle. yıllarca insanların sadece çocuk yağmasını, sorgulamamasını isteyen bir devlet oldu, artık daha da fazla bu üreme baskısı üzerimizde. İstenilen eğitimi al, işe gir,Evlen, çocuk yap, çalış, öl şeklinde gidiyor hayatımız ondan belki de.
Her yerde öyle degil. Bu ve buna benzemeyen baska bi cok nedenden dolayi ülkeyi terkettim ben. Almanyada yasiyorum. Burada kadin olarak cok rahatim, evden cikarken sunu giysem asiri kacar mi diye düsünmüyorum mesela. Bunun nasil büyük bir rahatlik oldugunu yasayinca anladim. Sonucta ciplak gezmiyorum ama türkiyede sicak havada sort bile giyemezdim. Ha ciplak da gezsen kimse dönüp bakmiyor o ayri. Sokakta fistik gibi kizlar diledigi gibi giyiniyor, tekinin rahatsiz edildigini görmedim.
Her seferinde ülkemdeki mal abazalara lanet ediyorum.
Asla normal değil, ama normalleştiriliyor. "Sen de etek giymeseydin, o da dekolte giymeseydi, öyle yüksek sesli gülmeseydi" gibi...
Ve işin kötüsü alışıyoruz artık.
açcinsel bir ülkeyiz.
çocuk pornosu aramada liste başı olmasak bile derecelere zorluyoruz.
kadını değilde erkeği eğitmek lazım.
tecavüz edene değil edilene kızılan bir ülke düşün.
ufak biber gazı taşı yanında. sokakta caddede yalnız kaldığında biri taciz etmeye çalışırsa kendini spreyden uzak tutarak karşı tarafa aniden sık ve hemen uzaklaş ki sen de etkilenmeyesin.
adam yerde kıvranırken sonra tekrar yanına gidip tekmeleyebilirsin.
her yerde öyle değil yav. 2 yıldır 2 sokak aşağıda oturuyodum o bile farkediyo. sokağa çıkmayı bırak evimdeyken bile taciz ediliyorum. en kötüsü tensel taciz olsa da gözle taciz lafla tacizden daha rahatsız edici geliyor bana.
ben rahatsız olursam söylüyom valla. bu kadar sinirliysen o.ç. de yüzüne geç işte. 'artık kadınlar da arsızlaşmış' der bir iki kişi ama varsın desin. sen bedensel ve ruhsal bütünlüğünü koru.
kamu spotu: işin sonunda kavga çıkacak bile olsa, tüm otobüs-yol üstüne gelecek de olsa susma. seni rahatsız eden kişiyi afişe et.
not olarak da olayın dinle diyanetle alakası yok. ha devletle alakası vardır ama dinle alakası yok. her ramazanı kayseride geçiriyorum; laf atan o.ç.ları genelde abdest-namaz bilmeyen, insanların geçtiği yolda sigara içen, akşam yukarı talasta kafayı çeken tipler. gelmedi demesinler diye cami cami dolaşan hacı emmiler hariç ben namazlı/abdestli tacizci görmedim.
adam ahlaksızsa/saygısızsa her ırkta-dinde ahlaksız/saygısız.
geçen sene kardeşim(20 E) üsküdar otobüsündeyken bi adamın bi kızı rahatsız ettiğini görüyor,müdahale etmeye çalışınca da dayak yiyor. zaten 55 kilo bişey kendisi, bi allahın kulu da noluyor diye yardım etmiyor. sonra 'öeh sikerim ben kayseriye dönüyom yaşamam burda' dedi. 'yavrum kayserideki şerefsizler de gizli gizli yapıyor' desem de dinletemedim.
devlet cezasını vermiyor, toplum cezasını vermiyor. en azından sen içinde tutma sinirini. bi gün benim yanımda taciz edilirsen de toplu halde dalar bu zamana kadarki tüm susmanın hıncını alırız.
Bak bu anketin şöyle yapılmışı var: eksiduyu.ru
Ben bu ülkedde insanların büyük çoğunluğunun sübyancılık-pedofili ekseninde gidip geldiğini düşünüyorum. Bahsettiğin gibi 15 yaşına kadar atılan "cinsellik temalı" lafların oranı çok büyüktü. Koca koca sakallı bıyıklı adamlar, 13 yaşında kız yanlarından geçerken memelerinden bahsederler, kimse bilmez ya da söylemez; kusucam. Evet, küçüklere daha fazla yapıyorlar, bu yüzden kardeşlerinize, kuzenlerinize, tanıdığınız tüm küçük kızlara sessiz kalmamalarını tembihleyin.
İzmir, Ankara ve İstanbulda yaşadım. Ankara ve İstanbulda fiziksel tacizle dahi karşılaştım, çok aciz kalınan iğrenç bir durum, özellikle İstanbul'da daha çok. Ataköy de oturuyorduk, çocuğumun öyle bir ortamda büyümesini istemedim.
İzmir de ufak tefek, sözlü taciz sayılabilecek şeylere rastgeldim, çok ağır bir küfür duymadım, iltifat tarzı sadece. Oturduğum yer Alsancak. İzmirdeki durum dünyanın her yerindeki kadardır bence, bir aşırılık yok. Evde dün süt yoktu onbuçukta çıktım açık market aradım hiç korkmadan.
değil tabi ki.
islam diyenler, suudi arabistana gittim adamlar kadın görünce kafa çeviriyo lan. bırak bakmayı kafa çeviriyo. hani biz çarşaf giymiyoruz ya, neticede ne kadar örtünsen de yüzün açık. vallahi billahi bakmıyolar. Türkiyede ben sokakta dolaşırken onlarca adamla gözgöze gelirim bana baktıklarını yakalarım, arabistanda kaldığım nerdeyse 1 ay boyunca çılgınlar gibi kalabalıklar içinde gezmeme rağmen (çarşı pazar vs vs ) tek 1 (yazıyla bir) erkekle gözgöze gelmedim. burdaki gibi çingene arabı değil hakiki arap onlar, en hakikisinden müslüman. Bırak ellemeyi, şehvetli baksa cehennemde yanacak biliyor adam, hayatına işlemiş. biz böyle miyiz? bunlar müslümansa biz neyiz ha? bizim yozluğumuz kültürden geliyor. hayır Türk kültürü değil, Türkiyeli kültüründen. arkadaşlar demiş zaten, "ye iç sorgulama çocuk yap çocuğa bak öl" odaklı yaşamda, şu saydıklarımdan bi yemek bi de çocuk yapmak zevkli. öyle olunca ikisine de yapabilirse madden yapamazsa zihnen abanıyo millet.
ve evet küçükken çok daha fazlaydı ve çok daha ağırdı. liseden mezun olduktan sonra sokucam diye laf atan hiç adam olmadı mesela. sokucam ne lan? şişkoyum diye hayatım boyunca dizimin altında etek giydim ben, kendim bişi sokmak istesem sokamam sen nasıl gördün de sokuyosun hayvanoğlu hayvan.
kadınların bunu büyüttüğünü düşünenler var hani. ya bu duygu nasıl anlatılır bilmiyorum. hele yaşın küçükse, toplumca yetiştiriliş tarzımızdan mıdır nedir, otomatikman kendini korkunç suçlu hissediyorsun. sanki o adam yolsa normal yürüyordu ve sen şeytanmışcasına durduk yere adamın nefsini kaldırmışsın. halbuki alakası yok. adamın yerine sen utanıyorsun. adamın karısı çoluğu çocuğu var, onlar yerine de utanıyorsun.
kesinlikle susmamak lazım. kesinlikle.
normal değil.
istanbul'da taciz oranı akıl almayacak ölçüde.
türkiye'de olduğumuz sürece bunun bir çözümü olması imkansız, yetiştirilmek istenen insan tarzı zaten bu, bunu yetiştiriyorlar, gayet de memnunlar.
türkiye'den ayrılmadan bu durumdan kurtulmanın tek çözümü olarak ege sahil şeridine taşınmak olarak görüyorum. ama yine bitmez, sadece azalır.
sürekli taciz edilmemek için ne giymem gerektiğini düşünmekten, otobüs - sokak seçmekten, tacizle karşılaştığımda yeterli tepkiyi verememekten (bence cinsel organ kesmek ancak yeterli tepki) dolayısıyla bu ülkede yaşamaktan n e f r e t e d i y o r u m.
Ilk sorularina cevap vereyim, sokaga çıktığımda laf atilmiyor. Ankaradayim. Ben de normal giyinimliyim.
Bulundugunuz semte gore degisiyor. Ben oturdugum cevrede hic tacize ugramadim ama Istanbul'un farkli yerlerinde durum boyle degil.
Tipinizin, kiyafetinizin hicbir onemi yok. Kadin oldugunuzu fark edebildikleri mesafeden tacize karar veriyorlar zaten.
Yapabileceginiz yegane girisim susmamaktir. Susmayin, en ufak tacizde tepki verin. Polisi aramaya, etraftakileri cagirnaya kadar goturun isi. Bu insanlar bundan anliyor cunku.
Daha derine inersek de ailelerib ogullarini sirf pipileri oldugu icin cok degerli olduklarina inandirarak yetistirmekten vazgecmeleri gerekiyor. Turk aile yapisi kiz erkek fark etmez sosyopat/psikopat yetistirmeye cok uygun.
hiç normal değil ama bunları maalesef yaşıyoruz. görmezden gelip yolumuza devam ediyoruz. bağdat caddesine giderken giydiğimiz eteği taksim'de giymiyoruz. toplu taşıma kullancaksak (ev şişli'de) halaskargazi'den falan yürüyeceğimizden şort mort giymiyoruz vb. semt konusuna katılıyorum. ataşehir'de nispeten daha rahattım bu konuda.
normal değil ama bunu şikayet edeceğin adam bile yeri gelip tacizde bulunduğu için tek çaren kendini korumak. başına bir şey gelirse çünkü kimse ''hayvan adam kızı taciz etmiş'' demeyecek, ''kızım sen de adam gibi giyinseydin gecenin o saatinde'' diyecek.
Ben de bi yaşa kadar (19-20 diyelim) aynen yukarıdaki arkadaşların dediği gibi her laf atılışında, laf atmanın ötesinde artık pornografik boyutlara varan sözlü tacizlerde ve kimi zaman da fiziksel temaslara karşı kendimi dünyanın en suçlu, en iğrenç insanı gibi hissediyor, utançtan ağlıyordum. Bi gün üstümde gayet bol bir eşofman, üstümde mont vs giymiş bir şekilde spordan eve döndüğüm bir akşam (yaşım maksimum 17), belki 40 yaşında bir adam en az 5 dakika boyunca yanı başımda yürüyerek "benimle ilgili hayallerini" anlattı. Adımlarımı hızlandırıyorum, olmuyor; acınası gözlerle başka insanlara bakıyorum, olmuyor. En sonunda koşmaya başladım. Ulan koşmaya başladı o yavşak da. Beni kovalıyor. Neden? Bilmiyorum. Sanki kötü olan şeyi o değil de ben yapmışım gibi, ben kaçıyorum ve o da gayet rahat kovalıyor. Cesarete bak. O panikle akşamın bir karanlığında çıkmaz sokaklara filan da girdim. O sokakta da bi manevrayla kendisinden kurtulup geri dönebilmemin tek sebebi çevikliğimdi. Herhangi başka bi kızın kolaylıkla yapamayacağı bir şeydi= herhangi başka bir kız o sokakta zaten ayvayı yemişti. Neyse oradan da kurtulduktan sonra boş bulduğum bir apartmana girip 1 saat boyunca en üst katta beklemiştim. Şimdi düşününce aşırı salakça geliyor ama o zaman çocukluk ve toyluk var; düşünüp hesaplayamıyorsun ve en önemlisi kendini zaten "suçlu" hissediyorsun. Ve sen böyle hissettikçe elin iğrenç mahlukatları seni kovalama ve korkutma hakkını kendinde fazlasıyla bulabiliyor. Ve bir allahın kulu da "hop kardeş niye böyle koşuyorsunuz" demiyor.
Aradan birkaç sene geçti, bu arada ben arada bi iki kadın da dahil yine benzer bikaç olay esnasında azıcık bunların psikolojisini çözmeye başladım. Aslında benim başıma gelen değil, onların yaptığı bu şeyin onlar için utanç kaynağı olduğunu, aslında onların korkması gerektiğini anladım. Yine günlerden bir gün (yaşım artık 20 olmuş), son derece yakışıklı, uzun boylu, takım elbiseli, fit bir adam popoma bir şaplak attı. Şöyle bir dönüp baktım ve adamın tipine, yürüyüşüne, tarzına filan konduramadım; "yanlışlıkla çarpmıştır" diye düşündüm ve buna rağmen yolumun yönünü değiştirdim. Baktım ikinciyi de patlattı bu bana askjdashhaha :D Haydaa. Yine kış günündeyiz. Üstümde kapkalın kumaşlı pantolon, kat kat hırka, mont filan var yine. Ben artık eldivenleri çıkarttım, çantama koydum. Şemsiyeyi bi köşeye attım, yürüyorum ve üçüncü hamleyi bekliyorum. Adam üçüncüye de vuracakken ellerini arkada tuttuğum gibi adamı yumruklamaya başladım. Elimden kurtulmaya çalışırken yakası paçası dağılıp düğmeleri filan koptu, kaçarken yere düştü, tekrar kalktı, ayakları tam olarak kıçına vura vura attığı bir deparla ufukta kayboldu.
Oh be dedim, şimdi o piç kurusu düşünsün.
Kıssadan hisse, asıl korkması ve utanması gereken onlar. Kimseyle hiçbi laf dalaşına ve münakaşaya girmeden, yapılması en doğru hamleleri yapın; etrafınızdaki tüm küçük kızlara da korkup utanmamaları, sessiz kalmamaları gerektiğini öğütleyin derim ben.
okuyunca şok oluyorum, popoya şaplak atacak cesareti nasıl buluyorlar acaba? Lan sittin sene cesaret edemem birinin poposuna vurmaya.
sümüklü ergen sözlükçülerin kezban dediği kızlar durduk yere bu hale gelmiyor, anlayın işte.
(bkz: bir türk kadınının taciz günlüğü)
burda da neler neler yazıyor, bunları bile dikkat çekme çabası olarak görüyor bazı andavallar.
tüm cevapları okumadım açıkçası ama daha bugün başıma geldi o yüzden anlatmak istedim.
ne çok güzelim, ne de çok çekici, ne de öyle değişik giyinişim var. hatta bugün altımda kot pantolon, üstümde dümdüz bir tişört, saçlarımı ördüm, ayağımda şu kedslerin çakmaları, gözlüğümü takmiş halde işe gidiyorum. yani ben olsam bana bakmam o haldeyim.
üst sokağımızda bir sucu var. ne zaman önünden geçsem laf atıyor gibi ama emin de olamıyorum kendi kendine de konuşuyor gibi. emin olamıyorum da. olsam kafa göz dalıcam herife. bu sabah da bir şeyler dedi, acelem vardı yine tepki veremedim. bir de bu var yani. bir şey dedi mi demedi mi? babama falan söyleyemem, babam zaten oturduğumuz semtte esnaf. herifi döverler, bir şey olur bizim başımıza kalır. bir kez daha duyarsam bu sefer ben dalıcam herife. kesin kararlıyım. bu sabah da yavaş yürü mü dedi, ne dedi tam anlayamadım. o tam anlayamamak zaten sinir ediyor insanı.
edit: bir de şunu söyleyim bu olay istanbul'un en güvenli yerlerinden birinde geçiyor. doğduğumdan beri burada oturuyorum böyle şeye denk gelmedim. bu adam da yeni açtı dükkanı oraya zaten. yani ne kadar düzgün semtte oturursan otur, bir yerden çıkıyor böyleleri. belki başka yerde olsa bağıra çağıra atacak laf, belki fiziki taciz edecek, ama konum nedeniyle bunu yapabiliyor ancak.
Lben lisedeyken -ki kilolu bi kızdım- kapıcı eve girerken cıkarken sürekli beni dikizliyodu. Merdivenleri cıkıyorum diyelim arkamdan izliyo beni.yukarıda yazanlar gibi kendimi suclu görüyordum. fizigim güzel değil ama bana bakıyo demek ki ben ona cilve yağtım gibi seyler düsnüyodum ve utanıyodum kendimden. Evden cıkmıyodum karsılasmamak icin onunla. şuan 25 yasında normal kiloda normal bi kadınım 17 yasımdaki o halim daha dikkat cekiyodu şaka gibi. yediğim lafların,bakışların haddi hesabı yoktu, şuanda da bakıyolar vs. rahatsız edici ama ergenken tacizin bu kadar yaygın oldugunu bilmedigimden ve daha kendi vücuduna bile alısamamış olmaktan kaynaklı bi utanc duygusu vardı. simdi hic utanmıyorum.cünkü ben de problem değil, bu ülkenin erkeklerinin büyük bölümü ağır sapık. Sonra da yok "kapıyı açtım tesekkur etmedi kezban muhahaha" yok "yer verdim oturmadı kezban" vs. diyorlar.Gerizekalı herif ben bütün gün göz hapsinde yaşamaktan, otobüste arkamı kontrol etmekten,önümde kapalı gömlekten göğüs gormeye calısan adamdan kacmaktan beynimi yemek üzereyim seni mi düsünücem. dünyanın diğer yerlerini bilmiyorum ama bu ülke ağır hasta
"islam bik bik ötüyosunuz" diyen hırbolar Mısır'da geçen şu videoyu bi seyredin bakalım, adamlar neredeyse gözleriyle sikiyolar. mısır'a gidip de bi daha geri gitmek isteyen kadın görmedim.
egyptianstreets.com
burada yazarın ana bahsettiği mesele taciz, ve bu türden bir taciz sadece ve sadece müslüman ülkelerde gerçekleşir. ve bi de hindistan'da biraz yakın olarak. bugüne kadar onlarca ülke gezdim, bütün gezi rehberlerindeki kadın bölümleri, müslüman ülke veya bölgelerde tacize karşı hazırlıklı olmanız konusunda öğütler verir. lonely planet'ın türkiye bölümü de oldukça kapsamlıdır, "ayıp!" diye bağırmanızı bile öğretir. istdiğiniz kadar aklamaya çalışın, dünyada kadına en çok taciz müslüman bölgelerde yaşanır. "bakın işid'in bölgesinde tek tecavüz oluyor mu" diyen beyinsize ise ne diyeceğimi gerçekten bilemedim.
UNDP Gender-related development index'ine göre dünyada kadın olmak için en iyi 10 ülke belirlenmiş, bakın bakalım 1 tane müslüman ülke var mı listede:
1. Iceland
2. Norway
3. Australia
4. Canada
5. Ireland
6. Sweden
7. Switzerland
8. Japan
9. Netherlands
10. France
Kadın olmak için en kötü ülke sıralamasında ise 10 ülkeden 7si Müslüman.
1. Chad
2. Afghanistan
3. Congo
4. Sudan
5. Guatemala
6. Mali
7. Somalia
8. India
9. Pakistan
10.Iraq
öncelikle verilen tüm cevaplara teşekkür ederim.
evet bende kesinlikle çocukken tacizi yapandan çok kendımden utanıyordum. bu normal değil bence kaç çocuk bu utancından dolayı yıllarca aıle içi sapkınları bıle soyleyemıyor.
zaten bu insanlar eminim ki yetişkinlerden çok çocuklara laf atıyor tacizde bulunuyor.
korunmasız gördükleri için. sırf kız çocukları değil erkek çocuklarıda taciz ediliyor.
çok adaletsiz aklım almıyor nasıl bu insanlar bunları yapıp sokaklarda dolaşmaya devam edebiliyor?
soylenen sozlere bagli. Turk kadini abuk subuk seyleri, basit bir iltifati filan taciz olarak nitelendirebiliyor. Ancak yok soylenen seyler hakkaten rahatsiz edici ise bu durum benim aklima uzun vadeli politik bir planin parcasi olabilecegi gibi bir komplo taorisini getiriyor. Yavas yavas planli ve sistematik bicimde basi acik kadinlara once sozlu, bir sure sonra fiili taciz uygulayarak baski altina calismayi planlamis ve uygulamaya koymus olabilecek kadar hasta ruhlu politikacilarimiz, sosyal muhendislerimiz var.
@kartonpiyer peki geçtiğim yolun üstündeki dükkan sahibinin (kendi anlattığım olay üzerinden gidiyorum) bana "ne güzelsin bugün be!" demesini ben neden hoş karşılayayım? Cümleye bakarsan iltifat denebilir. Ama ben hoşlanmıyorum. Tanımadığım bir insan benim istemediğim şeyi yaptığı sürece de benim için tacizcidir.
Aslında başlık çok yerinde olmuş, kadın olmak = tacizle yaşamaya alışmak diyebiliriz.
Bunu ilk gençlik yıllarımızdan bu yana yaşıyoruz hepimiz. Mekan, şehir, gündüz-gece, yaş, tip fark etmiyor. Hiç ummadığın insanlar tacizde bulunabiliyor. Bunun çeşitli aşamaları var. Küçükken şok oluyosun. Utanıyosun. Ağlıyosun. Suçluluk duyuyosun. Otomatikman hareketlerini kontrol etmeye ''yanlış anlaşılmamaya'' çalışıyosun. Biraz büyüyüp 20li yaşlara gelince anlıyorsun ki olay senlik değil. Dünya senin etrafında dönmüyor. Herkes bunları yaşayabiliyor. Bu tacizlerin normal olduğunu düşünüp savunma mekanizması geliştirmeye çalışıyosun. Mesela inşaat işçilerinin önünden yürümektense alt sokaktan dolanıyosun. Çünkü önlerinden geçip laf yersen sonra kendine kızacaksın. Keşke geçmeseydim keşke diğer taraftan yürüseydim bilmem ne... (Her işçi tacizcidir diyorum sanılmasın lütfen dediğim gibi bu sadece bir otokontrol).
Lisede tacize uğradım çok sıkışık merdivenlerde şimdi anlatmayayım fazlasını. Bembeyaz bi suratla sınıfa girdim. (Tepkisiz kalmak derken demek istediğini anlayabiliyorum) Ne şikayet edebildim ne bi şey. Yine aynı duygular. Utanç. ''Kesin kuyruk sallamıştır bu da'' bakışlarına maruz kalma düşüncesi, müdür desen koca adam nasıl söylicem yüzüne vs.
Yaz yaz bitmez daraldım, elbetteki normal değil bunlar ama normalmiş gibi yaşıyoruz.
ben bir fanusun içinde mi yaşıyorum acaba? diyeceğim ama hayır sürekli dışardayım. sürekli geziyorum hatta en çok gezen kadın yüzdelik diliminin en üstünde bile olabilirim.
arkadaş bir kere bile tacize uğradığımı hissetmedim. ki tipimi çoğu zaman marjinal yapar sürekli de açık giyinirim dekoltem fix.
her hafta iki gece sokaklarda tek başıma yürürüm.
...
kadın olmakla taciz bence abartıldığı kadar değil
siz sürekli gözünüzü kulağınızı açarsanız. ay kim bana baktı kim ne dedi diye radar misali gezerseniz "taciz"e uğrarsınız bence.
istiklalde orda burda yürüyorum gece. peşime takılan iki üç tip oluyor. 15 20 tane yanıma gel hey seni s*kerim off ıhmmş gibi sesler.
bundan etkilenmiyorum ben önüme baka baka yürüyorum. hiç de umrumda olmaz.
duymuyorum yani. o ses bana işlemiyor. soruna cevap sözlü "taciz" bana yapılıyor. ama bence bu taciz değil.
niye bu adamları takıosunuz bu kadar hiiiç anlamıyorum
glori sen erkek olduğundandır