evet lisedeyken trene binip kars erzurum u gezmiştim.
köyde, muhtar odasına girdik.
kırsal bir heyecandı.
gizlice bi yerlere girmek dedin bi bu aklıma geldi la.
ne düz adammışım, mısınagoyyim kendimden nefret ettim.
çocukken bakkaldan sakız şeker falan çalardık. adrenalinle karışık sapıkça zevkli bir duygu.
bir de jandarmayken meyve bahçelerinde gecenin bir vakti hayvan hırsızlarını kovalamıştık. heyecanlıydı baya.
pek macera sayılmaz ama seridir liseye kadar. acil durum düğmesinin camını hep kırmışımdır . basıp milleti çıkartmıştık sınıfça :)
yeniyetmeyken hayranı olduğumuz çok ünlü bir şarkıcının evinin bahçesine girmiştik gizliden. pencerelerden evinin içine falan bakmıştık, üstelik o evdeyken.
sonra bizi farkettiğini sanıp kaçarken düşüp yuvarlanmıştık ama korkudan hemen kalkıp kaçmaya devam etmiştik.
Not: şarkıcı aslında komşumuz sayılırdı, üstelik bizi de tanırdı görseydi, yakalasa da bişey demezdi yani ama çocukluk işte..
köy okulunun camını kırıp içeri girmiştik bisiklet çalmak için, ama içerde sadece gidon vardı
kaldedeki dehlizlere girmiştik gene.
bir de yanlışlıkla ormanı yakıyorduk, ama kendi çabamızla söndürdük 3-4 ağaç yandı tabi malesef.
bir de mahalledeki meşrubat deposuna girip bekçi köpeğinin yavrusunu çalmıştım.
bunlar dışında mahalledeki boş evlere girme, dolu evlerin de bahçelerine girip meyve çalmalarımız oldu tabi.
çocukken bakkaldan cips çalmıştık. sonra götürüp çaktırmadan geri bıraktık.
dünyanın en sakin adamı olarak, evet:)
diğer yanıtlara bakınca kendimi çok acayip hissettim, çocuklar arada bir bi şeyler yapın:)
çoban köpeğine taş atmıştım küçükken, meğer ordakilerin hepsi koyun değilmiş, köpeğin pampaları varmış, bukadar heyecan yetmez deyip birde çamur olan tarlaya kaçmıştık.
olaydan çıkardığım dersler:
1-şerefsizler sürü halinde takılıyolar 2-hafızaları çok iyi taş atanı 100 metre öteden tanıyorlar yanımdaki arkadaşı 1 tanesi kovalarken kalanı benim peşime düştü. 3- çamurtu tarlada kaçarken yere düşünce bacak arandan arkaya bakma, manzara çok fena
çok yaşadım, yaşamaya da devam edeceğim.
hiç konuşkan biri değilimdir sohbetim iyi değildir ama deli deli fikirler ortaya atıp arkdaşları maceralara örgürlediğim için seviliyorum diye düşünüyorum
lisedeyken okuldan kaçıp, okul kıyafetleriyle, rehberlik hocasının oturduğu sitenin bahçesindeki yeşillik mekanda alem yapmıştık.
13 kişiydi sınıf, 10 kişi gitmiştik. hoca yakaladı bizi tabii. sorguya çekildiğimiz, "disipline verelim mi sizi?" tavrı takınıldığı anda hayatımın en kuul duruşunu sergilemiştim sanırım, benim için çok eğlenceli bir olaydı başlı başına. bütün "kuul" elemanlar ağlayıp zırlıyo, ben gayet rahatım. annemler falan biliyodu sigara içtiğimi çünkü, korkmuyodum bi şeyden. içki zaten içmemiştim o gün. "ananıza söyleriz?" dediklerinde "e söyleyin?" dediydim de hoca sadece beni disipline vereceğini söylemişti haha.
sanırım hayatımın en badass macerası bu :(
Varşovada ormanın dibinde telefonun çekmediği yeraltı karanlık bir bomba sıgınagına girmiştim. is kokulu karanlık koridorlar ve rus dizaynı bina ödümü bokuma karıştırmıştı. Şimdi 2. hayatımı yaşıyorum. Orada öldüm galiba ya da bir parçam kaldı içerde. Götüm olabilir.
lisede annemlerden gizli kaşımı deldirmiştim. saçımla falan kapatmaya çalışıyordum. ya da banyodan yeni çıkmış gibi yapıp saçımı havluya sarıyordum kaşımın kenarını kapatsın diye (ay resmen rezalet). her akşam yemeği ayrı bi atraksiyondu ta ki bir hafta sonra evde gözüme kadar indirerek taktığım bereyi annem lak diye kafamdan çekip alıncaya kadar. kadın şok oldu resmen görünce, bi 10 saniye falan dondu. normalde çok uysal bir insandım çünkü. hep arkadaş çevrem gaza getirdi beni nasıl bir ergenlikse artık.
Eski sevgilimle mal gibi yolun ortasından yürüyoduk. Bi yandan da yerdeki çakıl taşlarına tekme atıyoduk. O amatör olarak baya iyi futbol oynadığından artistik artistik vuruyodu. Ben de kıskandım taşın birine bi vurdum karşı şeritteki arabanın kaportasına taak diye yapıştırdım :) tamamen tesadüf yani istesem denk getiremem. piston aşağı indideki bakışma anı gibi şoförle gözgöze geldik. i.capsspot.com 
Sonra sevgilimle birbirimize baktık. Nasıl koşmaya başladık hatırlamıyorum. Adam direksiyonu kırdı üzerimize sürüyo. Kalbim ağzımda atıyo kaç sokak arası koşturduk bilmiyorum. En son bi apartmanın girişinde saklandık. Biraz bekledik. Gülüştük, eğlendik o pis apartmanda :) Sonra yolumuza devam ettik. Bu da böyle bir anımdır.
gece arkadaşlarla içip didime gitme kararı almıştık. eve uğradık bikinileri aldık, didime gittik, denize girdik, gözleme yedik, geri geldik
arada bi de polis çevirdi
başka bi arkadaşımla blues festivalinde odaya çıkıp grup elemanlarıyla bira falan içtik.
en sıradanlarını anlatıyorum ;
* kafama rio ferdinand'ın örgülü saçı gibi olsun diye çizikler attırmıştım çocukken
* ortaokulda izin alan kızın izin kağıdına benim ve arkadaşlarımın da okul numaralarını ekleyerek okuldan kaçmıştık (müdür yardımcısının odaya çıktık sonra tabi)
* 30km ıssız yolda otostopa yeltendik 8km sonra bi araç bulduk
* gece kalkıp ıssız ilçelere sırf gerilim yaşayalım diye karanlık sokaklara gittik
* spreyle normal bi yazı karalarken devriyenin peşime takılması (koşu rekorum sanırım)
* çok pis kin duyduğum birinin, neyse : )
vs vs.. uzar
Daha bokumla oynayacak kadar küçük olduğum sıralarda kuzenlerimle dedemlerin evinin önündeki kum yığınında oynuyorduk gecenin bir vakti. uzaklardan zincirini kırmış gibi koşarak bize yaklaşan adam boyunda bir kangal fark ettik. Bana kıyasla 2 ve 4 yaş daha büyük olan iki kuzenim beni oracıkta bırakıp evin avlusuna koştular. Ben kalakaldım tepenin üzerinde. Köpek üstüme atladı lan. Yere düştüm öylece kala kaldım. Gerisini hatırlamıyorum. En son annem su veriyordu. Bu hayatımın en büyük travmasıdır. Öyle demeyin o yaşta canınız ağzınıza geliyor.
5-6 yaşlarımda ilk hırsızlığı yaptım. Annemin çantasından sarkan bir para vardı. Ben de 500bin sanıp aldım. O heyacanla bakmamışım. Meğer 5milyonmuş. O sıralar da bir surpriz yumurta 250bin. 5 milyonum olduğu için bir sürü surpriz yumurta alıp bütün çocuklara dağıtmıştım. Sonra annem ağzıma sıçmıştı. Bütün oyuncakları tek tek monte etmek zorunda kalmıştım. Para da meğer annemin gün parasıymış. Zamanın 50 lirası gibi bir şey. Şu an bir surpriz yumurta 2.5 lira. Siz hesaplayın artık. Evet hala surpriz yumurta yiyorum fiyatını o yüzden biliyorum.
Lisede yurdun kantininden defalarca kahvaltılık yürütüp odalarımza götürmüştük.
Koruluk gibi bir yeri yakıyorduk kuzenimle az daha.
Evi yakıyordum az daha.
Boğulma tehlikesi atlattım.
Araba kazası...
2 defa kaçırılma ve alıkonulma bir defa da bıçaklanma tehlikesi atlattım. Hepsinden de erken davranarak kurtuldum.
Daha da aklıma gelirse eklerim.
sosis kızarmaya çalışırken evi yakıyordum az daha. yağda kızartırken alev aldı, üstüne su döktüm can havli ile (yaş en fazla 14) tavana kadar ateş çıktı. nasıl söndürdüm hatırlamıyorum.
5-6 yaşında bakkaldan kayısı çalmak. Kayısı da hayatta sevmem, sırf heyecan için.
12-13 yaşında okulun kazan dairesi gibi bir yerine girip düzenli olarak orada içki içmek.
14-15 yaşında okulun çeşitli katlarında torpil patlatmak ve asla yakalanmamak.
15 yaşında araba kaçırmak. Onunla konsere gitmek. Yakalanmak.
Lise sonda her matematik dersine güzel kafayla girmek.
16 yaşında gece 3'te bir üst geçitte çakıyla adam kovalamak.
Motorla kaza yapmak.
İnsan dövmek.
Ve tabii ki gezi olayları esnasında fişeğin kafamın hemen yanından geçip cidden ucuz yırttığım an "vay amk bu kadar kolaymış" demiştim.
Şu üsttekileri okuyunca "hey gidi" dedim. Hatırlamadığım neler vardır bilmiyorum. Bir süredir son derece usluyum.