Yoo ondan diil, öyle merak ettim gece gece.
hayatımıza devam ediyoruz taklidi yapıyoruz.
esrar içiyorum, sorunlarla yüzleşmemi geciktiriyor zaten ayrılıklarda bir süreç olduğu için bu süreci rahatlıkla geçmiş oluyorum.
not: sağlığa zararlıdır içmeyiniz falan filan bıdıdbıdı
herkesin beni sevmek zorunda olmadığı gerçeğini hatırlıyorum. benim de herkesi sevip sarmadığım gibi
hayat devam ediyo hacı. üzülüyorum ben şahsen ama sonra unutuyorum. sonrasında dahada güçleniyorum reddedeni pişman edecek kadar. kaçan balık büyük olur hesabı.
genelde eğer çok ağır gelecekse doğrudan tüm dinlediğimiz müziklerden, not aldığım yazılara, izlediğim dizilere kadar her şeyi değiştiririm. bu terk edilme durumunda yaptığım şey (ne kadar çok terk edildiğimin belgesi gibi önlemim var lan)
ama reddedilirsem vs o zaman standartlarımı hiiç bozmadan o kişiyi mesafede tutup devam ediyorum ki bir saniyeliğine acaba derse "gerekli karşı ret" cevabını sıkıca yapıştırayım diye bekliyorum. çok işe yarar ama mutlaka reddedilme sonrası kararsız dönüşlerde hayır diyebilmek lazım.
müzik dinlemiyorum, milliyet.com.tr okuyorum.
Anlaşamadığımız için severek ayrıldık. Ben istemedim amk! Ama sürekli kavga gürültü iflahımız kaymıştı. Bankacıyım, saçma sapan bir şekilde işe gidiyorum. İş arkadaşlarım depresyonda mısın diye sordu siklemedim. Yansın bu dünya!
valla pek becerim yok bu işlerde, sadece diğer insanlara göre ne kadar eksik oldugum aklıma geliyor, hele ki teknolojiyle cinselliğin ve sevgililiğin ekmek peynir gibi tüketildiği bir çağda hala beş adım yol alamamış biri olarak sinirden kendimi s*kesim geliyor, ne zaman bu konular acılsa (hiç reddedilmedim çünkü denemedim ama olumlu sinyal almadıgımı biliyorum)
bir şekilde alışıyorsun.