
bence yalnızlık dert falan değil.önemli olan depresyon halinde olmayacaksın.yoksa yalnızlık gibisi var mı!?
4 yıldır yalnızım.hiç bir şikayetim olmadı.istediğim saatte kalktım, istediğim yere gittim, istediğimle görüştüm. gerektiğinde telefonuma bile bakmadım. ama şimdi sevgilim olsa her şeyi raporlayacaksın.kendi başına bir şey yapmak istesen bir ton laf işiteceksin.
dediğim gibi eğer depresyon yalnızlığı yoksa ve asosyol değilsen yalnız olmak çift olmaktan daha iyi gibi.


bazen.


sana bağlı. sana göre derttir, bir başkası için zevktir. yalnızlığını ne kadar verimli geçirdiğinle de alakalı. bir şey öğrenirken ve kendini geliştirirken yalnızlığının kıymetini anlıyorsun, onun dışında tabii ki yalnızlığı düşünmekten başka bir şey yapamazsan sonucunda kafayı üşütürsün. özetle konu yine insanın kendisinde bitiyor.


çok zevkli bence.


etraftaki insanlar posersa, ne bileyim zırt pırt sevgililerinden bahsedip övünmeye kalkıyorsa insan kötü hissedebilir kendini. yoksa yalnızlık gibisi var mı yahu...


bence derttir. bakma burada yalnızlık güçtür lafı edenlere. yalnızlık, heleki gençlik cagında, herkes birliktelikler kurup hayatı yasarken, bir köşede çürümektir. başka hiç bir şey değil.


dert etmeyen insanlar var gerçekten fakat genel olarak insanların bir flirt'e ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. insan seksüel ihtiyaçlarını kendi kendine de giderebilir bir nebze ama hoşlandığı biriyle flirt ederek (haftada birkaç saat de olsa) vakit geçirmeyi temel bir ihtiyaç gibi değerlendiriyorum.
