İş güç, gönül meseleleri derken kendimi iyice dağıttım.
Asıl sorum ise insanlar nasıl "kafam çok bozuk, psikolojim iyi değil, 1 ayda 10 kilo verdim üzüntüden" diyebiliyorlar. Bu iş nasıl oluyor yahu?
Ben iyi hissetmediğimde aklıma tek gelen ne bulursam yemek. Dolayısıyla bu psikolojiyle bir de üstüne kilo alıyorum.
Bi el atıverin, kafamı toparlayamıyorum bari kilo vereyim. Belki daha iyi hissederim.
Mutluluğu yemekte arıyorsun. Alkolizm gibi bir şey seninki.
yapı meselesi bu. mutsuzken ben de soluğu buzdolabında alıyorum. ama bazıları gerçekten yemeden içmeden kesiliyor.
şöyle düşün iki seçeneğin var
1- mutsuz +kilolu
2- mutsuz +zayıf
hem mutsuz hem kilolu olmak daha kötü bu yüzden kendine hakim olmaya çalış. yemeğin değil sporun salgılattığı iyi hissetme salgılarına yapış.
Depresyondayken herhangi bir uç olabiliyor. Çok yemek ve az yemek birer uç. Aynı şekilde çok uyumak ve hiç uyuyamamak da birer uç
Spor yapıyorum aslında, ama bu dönemde her bi bokta isteksiz olduğum için onun da bi faydasını görmüyorum. Hayattan soğudum resmen.
Suya ve sigaraya ver kendini. Benim bunye de bir tuhaf. Cok mutsuzum ve ilk birkac gun bir sey girmedi bogazimdan sonra tam tersi saat basi bir seyler yeme istegi geldi. Sonra tekrar suya bile erinir haldeyim. Yataktan cikasim yok. Sadece sigara..
mutsuzlaştıkça iştahın kapanıyor zaten, kilo kaybediyorsun. en azından bende öyle oldu. zaten çok yiyemiyordum, iyiden iyiye kesildim yemeden içmeden.
mutsuzken yemezsen gayet de kilo verirsin. ya da canının abur cubur çektiği her sefer bir meyve yersen de olur bu.
benim canım nutella, çikolata çekiyordu, mandalina yiyordum gidip gelip, peynir yiyordum mesela. o an meşgul olacak bir şey arıyor insan esasında. koca bir bardak su da işe yarıyor.