Lütfen konu üzerinde bilgisi olanlar fikir versin.
varoluşçuluk için insanın anlam arayışı-victor frankl okuyarak başlayın derim.Biraz daha psikolojik altyapısı bu tabi ama mutlak okuyun.
Jean paul sartre ile direk dal bence zaten ilgini çekerse yürürsün burdan.
fenomenolonijiyle ben de oldukca ilgileniyorum ama daha cok mimarlik ve tasarima yansimasini. Ben de husserl ve heidegger onereyim.
www.yurtvedunya.net
web.deu.edu.tr
www.ideayayinevi.com
www.egitim.aku.edu.tr
www.sizofrengidergisi.com
www.google.com
eğer felsefe ile alakanız çok yoksa her ikisi de ağır gelecektir. elbette internet üzerinden basit tanımlamaları okumaktan bahsetmiyorum.
işin teori kısmıyla ilgilenmiyorsanız; varoluşçuluk için sartre-camus-dostoyevski gibi yazarların edebi eserleri okunabilir. Walter Kaufmann'ın "dostoyevski'den sartre'a varoluşçuluk" okunabilir.
eğer herhangi bir filozofun kitaplarını okuyarak onu anlamadıysanız(yani onları anlatan kitaplar değil de filozofların kendi kitapları), bu uğraşı geçmeden fenomenolojiyi tavsiye etmem. Metinlerle baş etmeyi bilmeden yapılacak bir okuma çok havada kalır ve yanlış olur. Ancak david west'in "kıta avrupası felsefesine giriş" kitabını önerebilirim.
genel olarak felsefeye giriş için Bryan Magee'yi öneririm.
Aslında bugün kütüphanede Fenomenoloji üzerine birkaç kitap okudum; fazla bir şey anladığımı söyleyemem.
Fenomenolojinin hala neyi amaçladığını anlayamadım. Tamam bize kültürün öğretmesiyle şeyleri tanımlıyoruz. Bundan sonra hiçbir şey anlayamıyorum. Şu an kafam inanılmaz karışık. Boş boş anlayamadan okuduğum yazılarla dolu kafam.
Sanırım Husserl söylemiş:
<< Algılanan her “ayrıntı” ilgili olduğu “şeyin” tümünü, bir şey ise etrafında yer alan, şeyin arkaplanı dediğim, başka şeyleri bilince getirir. Kendi başına ayrık duran bir şey yoktur. İç içe geçmiş algı alanları ve kavrayış etkinlikleri (cogitations) vardır. >>
Bu cümleden ben hiçbir şey anlamadım. Ya da yalan yanlış bir şeyler anladım. Laptopu ele alalım. Ayrıntı: "odanın içindeki beyaz duvarın önündeki masanın üstünde duruşu". Şey: "odanın içindeki beyaz duvarın önündeki masanın üstü"
Aslında anladığımı tam kelimelere dökemedim. Kısaca demek istediğim, "şey ise etrafında yer alan, şeyin arkaplanı dediğim, başka şeyleri bilince getirir." Sözündeki arkaplanın mantık dışı durması. şeyin kendisi arkaplan ise "şeyin arkaplanı" nasıl bir mantıklı anlatımdır?
Platon'un eserlerini okumaya başladım. Sartre'nin Duvar'ını okuyorum.
Elimde Sartre'nin Varlık ve Hiçlik eseri de var. Sanki Türkçe'ye çevrilmemişte Fransızca aslını okuyorum gibi.