
40 yaşında ilk defa o koltuğa oturmuş ve dün 5. dişini çektirmiş biri olarak söylüyorum, hayır. tabi daha kanal vs. işlemlerle müşerref olmadım. bakalım onlar nasıl geçecek?


koltuğa oturduktan sonra azalıyor başkan. bitiyor demiyorum. o koltuğa oturana kadar bütün korku, heyecan. iğnenin ucu değince azıcık acıyor.
asıl acı ağzın uyuşukluğu gidince ortaya çıkıyor.


hic korkulacak bir sey yok.
allah korusun ic hastaliklari doktorun gittigini dusun. su an adini vermeyecegim bir hastaliga sahipsin diyor. yasayacgin korkuyu dusun.
simdi disciyi dusun. sana boyle bir sey soylemeyecek rahat ol. teknoloji o kadar gelisti ki en az aci ile islemleri yapiyor. igneden once fis fis sikiyor o zaten uyusturuyor. kaldi ki rutin kontrolse buna bile grek yok.
gecmis olsun


dişçi korkusunu aşmak için seçeceğin hekim mühim. bende de vardı o ama eli hafif bir dişçiye denk gelince azaldı. hatta kadına korktuğumu da söylemiştim. ona göre mi davrandı hep bilemiyorum ama korkuyu az çok yenmemi sağladı. kanal tedavi yapmıştı.


giderek aşabilirsin ancak.
ne yaptıracağına bağlı. ama acımıyor. zaten hissetmiyorsun.


acıyabiliyor ama gitmezsen daha çok acır.


korkucak bir şey yok.acı öyle abartılı olmuyor,uyuşturuyorlar zaten hissetmiyorsun ki.asıl gitmezsen kork.sorun büyür büyür daha da zor olur.tedavin uzar.belki o zaman acılı olur.çocuk musun bi de yani?


daha gecen gun disciden korkmayanlarin koltukta daha az aci hissettiklerini okudum, bence siz de cesurca gidin. uyusturduktan sonra aci falan kalmiyor. dis etlerimi kestiler, cok kanli bir operasyondu buna ragmen hic aci hissetmedim. korku koltuga oturana kadar..


çok korkarım öyle böyle değil.
buna rağmen 2004 yılından beri senede en az 2 hatta çoğu zaman 4 kere gidiyorum hekime, düzenli. kendi yöntemim, şöyle haggard gibi sağlam, brütal vokallerin falan ağır olduğu bir grup bulun.
dişhekimine gidin,koltuğa uzanın. kulaklıkları takın, sesi sonuna kadar açın ve gözünüzü kapatın!!!!
zaten yapılan işlemler (cerrahi değilse) acıtmıyor. makinelerin sesi ürkütüyor beni, onu da bu şekilde duymuyorum.
arada hekimim beni işaretle yönlendiriyor. sırtıma vuruyorsa tükür demek istiyor.
iş bitmişse kalkıp gidiyor.
mutluyum, korkum baki ama ağız bakımımı ihmal etmiyorum :)


Klinikler anlamda aktif stajyer dis hekimiyim. Korkarak daha da kötüye gitmesine davetiye cikariyorsun. Ayrıca hangi aşamadan korkuyorsun? Agri ise var her şeyin bir çözümü. Netekim tedavi esnasinda olan agri, olmadigin zamanki agrinin yaninda hic.


ben de korkarım ama gittiğin doktorun inanılmaz büyük rolu var korkunuzun azalmasında. misal ben geçen gittiğimde hazır hissettiğinizde bize söyleyin dediler, çay falan ikram ettiler, hatta müzik açtılar. psikolojik olarak rahatlamıştım o an.
