son zamanlarda yoğun duyduğumdan mütevellit acayip takık vaziyetteyim bu "ekmek parası...."
kendimi de özeleştiri yaparak konuşuyorum .devlet kurumunda bunlar oluyorsa sabit maaş kariyer de sınırlı ve belirli özel sektörleri hiç düşünemiyorum.basitleşmek bir olayda haklı bile olsa gıkını çıkarmamak aman başım ağrımasın aman şu olur bu olur amirimi karşıma almayayım diye tedirginlikler diz boyu etrafımda (virgülü hala bulamadım klavye ayarlarım değişmiş)
özel de patronun iki dudağı olayı anlayabilirim de memurların da aman haftalık ders programın güzel olsun diye bu kadar da taviz verilmez ki karakterden .milli eğitimde ingilizce öğretmeniyim inanın tiksindim artık kurumumdan çevremden acayip tiksindim .tiksinti o kadar çok ki nefrete dönüştü ki 32 yaşından sonra artık öfke kontrolü için ilaç tedavisine başlar oldum.kendimden korkar hale geldim sinirlenince . ya da ben de arıza var demek ki. işyerinde çakallığa y.vşaklıklara nasıl başedebiliyorsunuz saygıdeğer duyurucular?


 

görmemezlikten gelmeyi de de denedim bi yere kadar sabır taşı çatlıyo.diyarı terk edesim çoktan var ama diğer yerlerde daha beterde olabileceği aklıma geliyor.mal gibi kalıyor insan arada

sadelisoda
1

mobil görünümden çık