şimdilik yazacaklarım bu kadar ama yine yazacağım arada.
kendine küçük sürprizler yap.
hayatında ufak bi değişiklik yapabilirsin. ne bileyim o çoklar içinde memnun olmadığın arkadaşlarınla görüşmeyebilirsin. en yakın hissettiğin kişilerle daha çok vakit geçirmek falan. çok aydınlatıcı olmadı ama...
bariz sevgili lazım.
Ben de yillik izindeyken boyle duusnuyordum sonra is basladi tekrar tek derdim is oldu aksamlari eski kiz arkadasimi ve onun mustakbel evliligini dusunerek buutn gecemin icine sicmaya devam ediyorum.
gönüllü olarak yardım kuruluşlarında görev al, insanların gerçek dertlerine en yakından şahit ol, onlara yardımcı olarak boş vakitlerini değerlendir. zaten daha birinci günden hayatta ne kadar boş şeylere takıldığını (sadece senin için konuşmuyorum aslında hepimiz için geçerli) görüp haline şükredeceksin. gerçekten ortada daha bir sorun yokken gülümsemek zor geliyor diyorsan, allah vermesin de başına ciddi bir dert geldiğinde ne yapacaksın? ben de öyleydim sonra da başıma gelen ilk kötü olayda inanılmaz dağıldım, kendimi zar zor topladım. kendi kendine sorun yaratma bence, merak etme bir süre sonra kendiliğinden gelecek o sorunlar.
Aslında asosyal olup da mahalle baskısı sonucu arkadaş(lar) edindin gibi geldi bana..
1- Önce kendinize 1 adet çay koyun lütfen.
2- Şimdi dışarı çıkın hava alın adam olun.