Ekşi Duyuru

moralimi fazlasıyla bozacak kafadan 2 tane olayın içindeyim. hatta yerimde olsa çok daha fazlasını bulacak insanlar oldukça çoktur diye düşünüyorum. ben o kadar kurcalamıyorum ama, bu 2 tanesi yeterince can sıkıyor, moral bozuyor zaten.

bunların biri bugün canımı yine ilk olduğu andaki gibi sıktı öğlen saatlerinde. ama şimdi yine umutlandım. bir şekilde halledebilirim belki diye düşüncelere kapıldım. sebep de yok, durumda bir değişme de yok. inandığım falan da yok aslında ama umut da peydahlandı durduk yere. bir güç geldi gibi, "kontrolsüz güç güç değildir" diyerek ben bunu nasıl düzgün bir şekilde kullanıp muhafaza edeyim? ne yapayım yani evde halledilecek işler var, onları yapayım sonra asıl konu üzerine mi düşüneyim? hazır bir moral gibi birşey olmuşken bana bir akıl verin? en azından yine buhranlara düşmeden önce şu hissiyatı nasıl koruyabilirim? triplere girmeyeyim yine. (aslında normali o ama :D )



ne yapayım, ne olsun? hiç bilmiyorum kafam çok karışık saçma sapan herşey.

kısacası, durduk yere gelen umutlanmayı nasıl koruyayım ben şimdi?