
Selam dertli gönül dostları
Şimdi üniversitede bi kız var. Bayaa da şirin bişi. Başka bölümden ama ortak birkaç dersimiz olduğu için birbirimize aşinayız. Karşılıklı isimler biliniyor sadece, tanışıklık bundan ibaret. Bir keresinde bu ortak derslerden birinin çıkışında ben depar atıp öğrenci servisine yetiştim, sonra kız aklıma geldi (aynı muhitte oturuyoruz, aynı servise biniyoruz, biliyorum)ve servisi onun için beklettim 1-2 dk. Sunum muhabbetine falan topuklu modunda şıkır şıkır gelmiş o gün. Ördek gibi koşa koşa yetişti servise, şoför güzel bi orta açtı "valla ablacım şu karşim ısrar etmese gazlayıp gidecektim şanslısın" şeklinde. kız da teşekkür etti mutlu oldu vs. Çok bir kaynaşma muhabbet olmadı ondan sonra, ortak dersler de bittiği için sadece kafeteryada falan görüyoruz birbirimizi zaten artık.
Sorun şu, ben kızı gördüğümde selam veriyorum gülümsüyorum hal hatır soruyorum ancak görmemişsem ama o beni görmüşse gelip selam vermek yerine olabilecek en yakın noktaya geçip nerdeyse bağıracak sesle yanındakine bir şeyler söylüyor ya da gülüyor. Ki çok komik gülüyorsun demişliğim var bir kere kendisine. Bana bir şeyler anlatmaya mı çalışıyor yoksa ben mi yanlış anlıyorum. Nedir olay lan?

Cool story bro. Kız ya sana selam veremeyecek kadar asosyal ya da ezik.


Üniveristede servis kullanmak :/
muhabbeti ilerlet abiciim. biraz ortak konu bulmaya çalış, kızla ilgili; saçı,başı, bir şeyleriyle ilgili yorum yap/iltifat et uzatmaya çalış muhabbeti.
ilgi istiyor gibi.


"kezban" tabirini hiç sevmesem de, olmasın öyle?


eğer kendi kuruntun yoksa olay tam olarak buysa kız adım atamıyo da kendini göstermeye çalışıyor.ilgisi var yani sana yoksa arkadaş der hal hatır sorar o da ama bi şeyler hissettiği için uzak duruyor.
hani freud demiş ya ''bir kişi birine bakıyorsa onda bir şey vardır ama bakmıyorsa kesin bir şey vardır'' diye. bu durumu biraz da oraya uyarlayabiliriz kısacası
