kollarını iki yana açarak "bu kadar" denilerek.
ben hep uzay kadar derim.
kardeşim 4 yaşındaydı bu soruyu sorduğumda ona. minicik ellerini sırt sırta birleştirip avuçları dışarı bakacak şekilde uzattı bana, işte bu kadar ablacım dedi. gözlerim dolmuştu valla.. kocaman adam oldu şimdi. dana.
ben iki parmağımla minicik bi alanı tutup bunun geri kalanı kadar derim.
"Daha önce hiç sevmediğim kadar" de.
"hiç" derim. yüzü düşer. "işte bu denli moralini bozacak kadar" derim. bi mallaşır. o arada kaçıcaksın.
öğrensen korkarsın denilebilir
ya da
hiçbir şey demeden gidip boynuna sarılıp hatun kişiysek "mrr" er kişi isek "rrr" veya "grr" denilebilir.
bana inanmayacağın kadar!
senin beni sevdiğin kadar dersin, tepkiye göre katil olma durumun var.
if you knew how much i love you, you would run away, denilebilir bence.
"becerebildiğim kadar".
vy canis majoris kadar
kolları iki yana aç ve 'bu kadar' de ve sonrasında yüzüne kücük emrah modu vererek ''keşke kollarımın daha uzun olsaydı'' de yada '' ilk defa kollarımın daha uzun olmasını istedim, belkı o zaman daha iyi gösterebilirdim sana olan sevgimi'' de
"beni asla sevemeyeceğin kadar"
Soruyu sevmedim; akabinde taviz ister gibi. Ama durdenist gibi cevap verirdim.