bundan tam 1.5 ay önce eski sevgilim aradı ağlayarak bir gece vakti. ne dediği zar zor anlaşılıyordu kızın. antalya'ya geri dönmek istediğini falan söyledi. konuşmasını ''oğlum dilerim allahtan benden beter olursun inşallah şu andan itibaren yalnızlıktan ve mutsuzluktan ölürsün'' dedi tam olarak. hani namazında niyazında bir insanda değil. hemen allah kitap diye atlıyor ne olduysa. ve ciddi diyorum arkadaşlar, o günden beri etrafımda ne bir insan kaldı ne de bir gram mutlu olabildim. alkolü arttırdım, bir şeyler oldu durduk yere.
gereksiz bir bağlantı mı kuruyorum. yoksa allahın sevmediği kulu muyum. garip.
yok öyle bişey.
ben inanırım öyle bi enerjiye.
bizde hiç sevilmeyen bir müdür yardımcısı vardı lisede. cidden gereksiz kötü davranan, bağıran biriydi.
neyse bizden bir üst dönemin mezuniyetinde bahçeye bir sahne kurdular, adını hayırlayamadım şimdi, böyle 1 mye yakın yüksek bir alan.
neyse o üzerinde bir yığın insan olunca çöktü. ve kimseye bir şey olmamışken o kadının bacağı galiba iki yerinden kırıldı.
ben hep o kadar öğrencinin ahı tuttu demişimdir.
ben inaniyorum cunku var.
ha evren ona da dondurebilir o negatif enerjiyi ama...
karma! bro çıkıyor yani ben inanıyorum.
yahu ne ah alması, belli ki sende bi sıkıntı var ki kız da sana patlamış, çevrendeki insanlar da senden bıkmış. "ah aldım o yüzden böyleyim, yoksa cillop gibi adamım" mı diyeceksin, var bi sorun belli ki, onu bul.
karmaya inanıyorum
oluyor. bi de benim sevgililerim benden sonra hayatlarının iyilik derecesini 1'den 10'a yükseltiyorsa, benim 8'den 2'ye falan iniyor. her seferinde bi de. bi sikiklik var bu işte.
gercekten canini yaktiysan ve o da yurekkten bunu soylemisse oluyor.
olur.
olur.
beddualarım tutuyor genelde var bence de :)