insanın yalnız kalınca eskiden umursamadıklarına sarması ve onlardan gelecek herhangi bir ego tatmini için düşüncesizce onların hayatına dalmasından bahsediyor; kısacası insan olmaktan.
ha bir de bu cümlelerin söylendiği kişinin umursadığı ama onu umursamayan kişinin de bir gün yalnız kalıp cümlelerin söylendiği kişinin hayatını mahvetmeye geleceğini anlatıyor.
yemin ediyorum eski kız arkadaşımın yazı üslubu, kapalı kapalı yazardı nereye çeksem oraya gelirdi cümleleri. bak yine sinir oldum.
koşarak kaç üstad, boş ver anlamını fln.
allah aşkına yalnızlığa düşen kim, kim kimi hırpalamış, kim kimin hayatını altüst etmiş? tane tane yazar mısınız, gerçekten anlamıyorum.
mesaj attım.
abi devrik cümlenin de kendine has bir havası vardır. bu enikonu sıçmış.
"zamanında senin pek sallamadığın ama sana çok değer veren kişilerin ne kadar şahane insanlar olduğunu er ya da geç anlayacaksın. insan yalnız kaldığında böyle şeyler düşünmesi kaçınılmazdır." gibilerinden bir şey anladım ben.
kızsa kezban+ +
erkekse abazan
devrikleri düzeltince:
seni beklentisizce sevip, senin hırpaladıkların (?) ilk yalnızlığında aklına düşmedi mi?
kimsenin (?) yoluna yeniden, belki de tek bir cümleyi duymak için (!), hayatını altüst etme pahasına, çıkmadın mı?
dert etme. (???)
o (???) da gelecek..
böyle de berbat. cümle içinde cümlecikler, anlatım bozuklukları, belirsiz özneler... duyuru ahalisi bile hemfikir. kaç.
sanat yapmak kelimeleri mixer'e atıp karıştırmak değildir. en net bu gözüküyor.
er kişinin cümleleri bunlar. anlayan beri gelsin.
"yalniz kalinca, terkedip gittiklerini ozlemedin mi? Is isten gectikten sonra icinde kalanlar ugruna eski asklarinin karsisina cikmadin mi?. Cikmadiysan ilk yoluna cikacagin (pesine dusecegin) kisi ben olacagim" diyor. ozetlersek sen beni cok ararsin diyor efenim. tehditvari de bir uslup var tabi.