hiç arkadaşım yoktur neredeyse yaşadığım yerde. ben daima para biriktiririm kaçabilmek için buralardan. iyi bir meblağ olunca da kafam nereye eserse oraya giderim. inşallah bir gün taşınacak kadar para kazanabilirim.
inşallah herkes istediği rotaya doğru çevirebilir yolunu.
aynı duygular aynı hisler bende de var. her zaman seyahat de edemiyorsun. bunalıyorsun.
ama ben şikayetçi değilim bu durumdan. yerleşik hayat kimine göre değil.
Korkma dostum yalnız degilsin. Biz bazı insanlar öyleyiz. Tadını alınca bırakılmayın seylerden gezmek. Dert etme, gezebiliyorken tadını çıkar. He bı de bı ara Avustralya'ya git ;)
Çok benzeri bende de mevcut. Gittiğim şehirlerde bir yıldan sonra bunalmalar, sıkıntılar başlıyor. Sürekli "gitmek" istiyorum. Sürekli para biriktirmeye çalışıp yurt dışına bir yerlere gitmeye çalışıyorum. Kıskançlık duygularımın kabarması hep; insanların benden çok bi' yerlere gitmiş, gezmiş olmaları durumlarıyla ilgilidir.
Küçükken de Haliç'i, köprüyü görünce deli gibi mutlu oluyordum. Bazı şeyler hiç değişmiyor. Para bulup, gitmeye devam.
Herkes farklı şeylerle mutlu oluyor. Ama arkadaş edin(e)memek sıkıntılı olabilir(?)
Gururlu PS: Erasmus ile Almanya'ya gidiyorum bu güz. O nedenle bu aralar "aranmıyorum".
cevap soruda gizli. yaşadığın yerde arkadaşın yok.
ben de oyleyim. yabanci bir yere gittigimde her sey daha taze geliyor. kendime geliyorum.