5 ay oldu. nefret ediyorum, o da benim kadar üzülsün istiyorum ama yanağını biraz okşamak için feda etmeyeceğim şey yok
açıldım, mutluyuz
her gece rüyamda. hala aklımda. ayrıldık iyi de oldu nitekim takıntı mıdır nedir bilinmez ama her gece hala rüyamda
açıldığım için pişmanım. olmadı.
daha iyisini bulunca herkesi unutabiliyorum,,yeter ki isteyim.. onun dışında boş kalınca düşünürüm heralde ya da hayal kırıklığına uğrarsam başka biriyle,insan psikolojisi.
ben, açıldığım için hiç pişman değilim. iyi ki de açılmışım. meğer, onun da bana açılacağı varmış da, ilk adımı benden bekliyormuş.
çabuk sinirlenip sinirime yenik düşüyorum. çok pişmanım. 6 aydır bok gibiyim.