1,5 ay önce askerden geldim, iş arıyorum. işletme mezunuyum, ondan iş aramam çok uzun sürecek gibi hissediyorum. arada bir görüşmelere gidiyorum, bana kapı kapı dolaş alarm sistemi sat falan diyorlar, üstümü başımı yırtacak gibi oluyorum...
evden çıktığım saat sayısı o kadar az ki, o kadar olur. içimden gelmiyor hafız ne yapayım.dışarda yapacağım her şey angarya gibi geliyor. eskiden arkadaşlarla batak falan oynardık şimdi onlarda iş güç sahibi oldu, 4'lüyü bile kuramıyoruz, üstümü başımı yırtacak gibi oluyorum...
dünyanın en güzel kızı bana kanka diyor. ben ona hacıabla diyorum. sevgilisiyle fotoğraflarını bana yolluyo, bakıyorum adam kaslı maslı, benim göbeğim olmuş allahuekber dağı. üstümü başımı yırtacak gibi oluyorum.
sabah uyanacağım, evde yine yiyecek bir şey olmayacak, sabah kendimle güreşeceğim poğaça almaya gideyim mi gitmeyeyim mi diye, sonra yine yüksek ihtimal almamaya karar verip sabahı boş geçip öğlen pizza söyleyip 2 öğün onla idare edicem ve üstümü başımı yırtacak gibi olucam.
ya bu noktada sorum nedir tam bilemiyorum ama, bu nedir ya. zamanla geçecek mi bu üstümü başımı yırtma hissiyatı, yoksa kalıcı mı. hani hayatımı kurtarın demiyorumda ne bileyim sizede geliyor mu böyle, geçer mi bu. bu bu ne arkadaş ya!

başka şeyler yırtmak isteyeceksin belki, veya bunu düşünmeyecek kadar umursamaz (umalım umarsız olmasın) hale geleceksin belki ama, geçecek. sanırım.


iş bulduğunda, iyi bir sevgili bulduğunda, spor salonuna gidip göbeği erittiğinde hayat son derece güzel olacak.
ama bu saydıklarım da zaten, dünyanın en zor şeyleri. sabır gerek abi, bir de azim. bence alarm sistemi satmakla başla işe. o arada iş aramaya, görüşmelere gitmeye devam et.


amk görende harvard mezunu sanıcak seni. tabiki alarm satıcaksın lan. hatta öyle bi iş bulursan iyi bile bu kafayla sana zor verirler o işi bile.


Meslektaşım, üst baş yırtarsan sonun daha da kötü olabilir hele bi sakin ol. :) Sonra o beğenmediğin işlerden birine gir. Çevre yap. Çok değil 1-2 ay takıl inan çevren değişecek aldığın paraya değmeyecek biliyorum ama bu ruh halinden kurtulacaksın. Böyle oturup ona buna oflayıp isyan etmekle olmuyor. Düzelmiyor, sürüp gidiyor. Benzer şeyleri hepimiz yaşıyoruz.


akıllı bir insana benzedeğin için şunu söyleyebilirim ki; ya o evden çıkıp işinle alakalı insanlarla tanışabilmene imkan sağlayacak ortamlara gireceksin ya da o bahsettiğin his devam edecek. adam gibi iş bulmanın 1-2 yolu var. iyi bir cv yada tanıdıklar. cv için belki artık geç ama tanıdıklarını genişletebilirsin. yeteneklerine bağlı.
halbuki iki lafı bir araya getiremeyen bir adam olsan olaylar çok daha basit; kpss'ye gir panpa...


işler yolunda gitmeyince oluyor o üst baş yırtma isteği. işler yoluna girinceye kadar da gitmiyor. kaç yıl oldu, ben hala istiyorum mesela.


Kerpiciyan nikli at kafası heriflerle aynı havayı soluduğumu görünce de üstümü başımı yırtasım geliyor. onu söylemeyi unutmuşum.
genel olarak teşekkür ediyorum... hayata bağlanmadım belki ama 2-3 yıl daha üstümü başımı yırtmayacağım.


kanka ayağı yaptığın kızı bi ignorla önce. sonra da sabah poğaça falan yme mk full yağ lan onlar heralde göbek olur. son olarak bi yerden başlaman lazım hacı alarm malarm o bile hayvan gibi tecrübe, ha biraz dayanırım diyosan iş görüşmelerine aban. bu arada şu kanka ayağını bırak mk o neymiş ya, vıcık vıcık...
