ize dair ilizyon mu yaratiyoruz? gorusunuzu almak ihtiyacindayim.
bence var. nefret sevgiden aşktan doğar. umrunda olmayan birinden nefret etmezsin ki?
hem aşk hem nefret duymak da çok normal. mesela aldatılmışsan.. hem seversin hem nefret edersin bunu yaptığı için.
sevdiğinden nefret edemezsin ama aşık olduğundan edebilirsin. aşkın, sevgi gibi tamamen olumlu bir duygu olmadığını düşünüyorum.
mumkundur sevdigin kisi seni aldatirsa (dusman basina oyy) nefret edersin askin da pat diye bitemez
genelde aldatma ve benzeri kızgınlık anlarında ortaya çıkan bir durumdur. hatta bir de sevgiyle beraber güven duyuyorsanız; midede bir sancı, üstünde seviyorum diye atan bir yürek, en tepede de topunuzun ben ta köküne kibrit suyu diyen bi' beyinle gezebilirsiniz. düşman başına derim ancak.
ha ayrılınca nefret etme mevzuunu da ben anlamam mesela, o da bana ilginç gelir.
"Sevgiyle nefret arasında ince bir çizgi yoktur.
Sevgiyle nefret arasında, 5 metre arayla gözcüler yerleştirilmiş Çin Seddi vardır. "
--gregory house
Sevdiğin kişiden büyük bir kazık yemişsen nefrete dönüşebilri belki, umursadığın için evet. Ama Hem arkadaşlık/beraberlik edip hem de içten içe bir nefret duyma durumu "bence", yeterince gelişmemiş bir kişiliği işaret eder.
öğlen buraya bişiler yazacaktım sonra boşver dedim bıraktım. şimdi çok benzer bir cümleye rastgelince aktarayım bari dedim. şöyle olabilir, kişiyi tanımadan etmeden kafanızda bir hayal oluşturup ona aşık olduysanız, zamanla onu tanıdığınızda başka biri olduğunu farketmeniz, hatta sizin nefret ettiğiniz türde bir insan olduğunu görme ihtimaliniz olabilir. ondan sonrası nefret&aşk şeklinde gidebilir. tabii pek sağlıklı durmuyor bence de, ikisinden birinin olduğu yerde diğerine yer yok, olmamalı. bu ilişki ikimize dar deyip bi tanesi ayrılmalı oradan.