bu hafta sonu yine maçım var. şuan her şey normal. ama ne zaman maça 1 saat kalır ya da stada gitmek için kulüp aracına binerim. gör beni!!! dışardan hiç bişey belli olmuyo. ama kendimde değilim. maça fazla anlam yüklüyorum sanırım.
bi de normalde de acayip rahat bi adamım haa :) gülerler yani bana baya bu konuda. milletin "hassiktir şimdi sıçtık" deyip eli ayağına dolaşırken ben bi elim cebimde o işi çözerim "dostum sakin ol yeaa önemsiz şeyler bunlar" havasında gezerim ortada :)
ama futbolda bu olmuyo.
yok mu bunun bi çaresi, hapı falan?
maça kendini vermiyorsun demektir.
Kafanda bir yerlerde ya başaramazsam veya benzeri bir korku vardır. Bundan dolayı maça konsantre olamıyorsundur.
Tavsiyem maça çıkarken ya yenilirsek, ya yapamazsam, ya başaramazsam türünden düşünceleri kafandan çıkart. Yenmek zorundayız, yenicez şeklinde düşüncelerle maça çık.
Maçın ilk dakikasında da bu düşünceler olsun, 90. dakikasında da.
işte ben onları düşünmekten oynayamıyorum. neyse o psikolojik kısım.
bi de fiziksel olaylar var. dizlerin bağının çözülmesi, nefes kaybı...?
psikoloğa gitmeyi denediniz mi? eminim buradan gelecek yanıtlardan çok daha faydalı olacaktır.
askerliği yaptım. kredi kartı kullanmıyorum. nişanlıyım çok şükür hiç bi sorun yok. "hala amatördeyim" gibi bi durumda da değilim ki valla :) zevk almak tek amacım.
tek sorun maçta başarılı olmam gerektiğini düşünüp kendimi strese sokmam sanırım. evet sorun bu. ama çözüm ne. ilaç falan olabilir mi sakinleştirici. maçtan arım saat i saat öne atsam bi tane?
var mı böyle bişey? kendi kendime çözemiycem çünkü bunu belli :)
@anonim
yok hiç düşünmedim. ama normal hayatımda yok ki bu sorun. sadece futbol oynarken var. yani hayatımı aksatmadıktan sonra psikoloğa gitmeye gerek yok diye düşünüyorum. benim bilmediğim basit bi çözüm varsa diye merak ettim ben sadece.
olur mu hiç öyle, futbol da sizin hayatınızın bir parçası. yine de profesyönel yardım almayacağım diyorsanız, ilaç kullanmanızı tavsiye etmem. muhakkak bir yan etkisi vardır, hele sakin olmayıp koşturmanız gereken bir sporda sakinleştirici içmek pek iyi olmasa gerek. içki içiyor olsanız biraz içkinin zararı olmaz belki diyecektim ama o da olmuyor.
ozel mesajla soracaktim ama buradan sorayim, belki merak eden baskalari da vardir;
amator futbol disinda bir ek gelir var midir? yoksa amator futbolcu olarak bile aile evi gecindirebilecek kadar para kazanilir mi? asagi yukari ne kadar gecer ele aylik?
ortaokul ve lise döneminde başlayan ve amatör liglerde devam eden futbol hayatım çok yetenekli olmama rağmen benzer sıkıntılardan sona ermek zornda kaldı. oysa tek hayalim profesyonel futbolcu olabilmekti. antrenmanlarda ve küçük sahalarda inanılmaz başarılı olup tüm hocalarımdan olumlu görüşler alan ben normal maça çıkınca sanki futbolla hiç alakası olmayan enteresan bir kişiliğe bürünüyordum. ben eğer bi şeyi gözümde gerçekten büyütüyo ve saçma sapan anlamlar yüklüyo isem başarısız olurum. benim için bir okul takımı maçı şampiyonlar ligi finaline çıkacakmışım gibi heyecanlı ve önemli gelirdi gözüme. maçtan 3 gün evvel maçın havasına girer, komik ama kendi kendime ropörtajlar yapardım maçın anlam ve önemiyle ilgili :) sen yazınca o yıllara geri döndüm. rahat ol, eğlenmeye çıkıyosun sonuçta. zaten 1-2 seneye kadar bırakırsın futbolu. o zamana kadar tadını çıkarmayı dene
@hasnicktir
birebir aynıyız.
yapacak bişey yok sanırım :)
@no christ
amatörde para kazanılmaz.
meditasyon yapmayı öğren, maç sabahı mutlaka meditasyon yap
maç günleri için mutlaka belli bir rutin oluştur ve o rutini takip et. Bu rutini ama sakın abartma. Aynı şeyleri yiyebilirsin mesela veya aynı çorapları giyebilirsin ama ufak detaylara takılma
maçtan 45 dakika önce yarım fincan kahve iç
maçı maçtan önce kafanda oyna ve başına gelebilecek pozisyonları önceden kafanda canlandırmaya çalış ama bunu maçtan 2 gün önce yapmaya çalış
Hedefleriniğ maç içinde ufak tut, mesela doğru koşuyu yapmak, topu adamın ayağından almak gibi ufak hedefler koy ve onları yapmaya çalış, yapamazsan da yılma ve bu hedeflerle devam et, bebek adımları gibidir bu durumlar
yanlış yaptığında ekstradan hatanı düzeltmeye çalışma, normal oyununa devam et.
takım arkadaşlarınla maçtan önce beraber bir faaliyette bulunun. hep beraber şarkı söyleyin, haka dansı yapın, halay çekin vb
bunlar işe yarayabilirler
hacı ilaç filan seni daha beter duruma sürükleyebilir. İlaçlara bağımlı bir yaşam olmaz, olamaz.
Ben, erkek kardeşim ve hatta kız kardeşim şanssızlıklar sonucu futbolu bırakmak zorunda kaldık.
Ben konsantrasyonu şöyle sağlıyordum. kardeşlerime de uygulatıyordum gayet başarılı oluyorduk.
Mevzu şu;
Oynadığın mevkiyi bilmiyorum ama her mevkinin görevi, yaptığı işler farklı da olsa hepsinin maçın içinde yapabileceği değişik şeyler var.
Ben örneğin sağ/sol açık takıma göre kimi zaman da serbest oynardım. Maç Cumartesi günü ise cumartesi günü maça çıkana kadar beynimde o maçı defalarca oynardım. Öyle, böyle değil. Attığım, atacağım çalımlar, verdiğim paslar, atacağım deparlar bu şekilde sadece kendimi maça odaklardım ve hiç bir zaman da kendi hayalimde yenilmezdim.
Maça çıktığımda da zaten 90 dakika boyunca ister istemez 1 hafta boyunca hayal ettiğin, beyninde oynadığın pozisyonlarla karşılaşıyorsun ve o pozisyonlara karşı vereceğin tepki zaten önceden belli oluyor. Sen düşünmek zorunda dahi kalmadan vücudun anında senin planladığın reaksiyonu veriyor.
Bu planlamadığın pozisyon karşısında eblek gibi bakman anlamına gelmiyor.
Umarım bahsetmeye çalıştığım şeyi anlatabilmişimdir.
Ben halen daha halı saha maçına çıkacak bile olsam istemyerek de olsa otomatik olarak kendimi kurmaya başlıyorum. Maç içinde dahi milyon tane kare hafızamdan geçiyor top şuraya çarpsa şöyle gelse şöyle yapsam şeklinde.
Çevrende (antranörünü bilmiyorum) tanıdığın futbolu aşk ile yapan, resmi maçlara çıkmış kişiler varsa onlardan sözlü tavsiye almanı öneririm.
Edit: futbol büyük bir aşktır ağa. ben yürümeye topa vurarak başlayan bir insanım. duyuruya cevap verdikten sonra bile bi baktım direk bi 11 kurup olmayan bir maça başlamışım :D
bende de önemli maçlardan önce oluyo böyle şeyler. maç başlar başlamaz nefesim kesiliyo, ayaklarıma ağırlıklar bağlanıyo gibi oluyo. bu halsizliğin çok sürmemesi için arka arkaya gereksiz depar ve sert fauller yaparak kendimi rahatlatıyodum. psikoloji meselesi. bunu yapınca kendimi maça ortak hissediyorum :D