ben şimdi bi grup veya topluluk insan içinde hoşsohbet, yaptığı ufak latifeleriyle herkesi tebessümler içinde bırakan bi alarko kombi gerçek kombiyim.
yani normal neşeli bir insanım.
fakat yeni tanıştığım veya fazla samimi olmadığım kişilerle başbaşa kalınca hiç konuşacak bişey bulamıyor çok sıkıcı bir adam oluyorum aksi, lanet.hele karşıdaki insan da biraz suskun biriyse gözlerimizle birbirimize küfrediyoruz. bu yüzden yeni tsnıştığım insanlar üzerinde pek iyi intiba bırakmadığımı düşünüyorum.(bu umrumda değil pek ama..)
sizden beklentimin ne olduğunu inanın bende bilmiyorum.neden böyle olduğuna dair bi fikri olan söylesin.veya benim durumumda olan.verdiğiniz herbir cevap diğer dünyada size oluk oluk sevap olarak dönsün inşalla
sizleri çok seviyor ve tek tek gözlerinizden öpüyorum.
biz de seni seviyoruz iyi çocuksun.
bende samimi olamıyorum çoğu sefer. bi yanım indir gardını diyor öbür yanım sav başından diyor. ve durum şu ki kız yada erkek fark etmiyor. bana ne demeli
demem o ki yalnız değilsin. takma.
big bang, gayet normal bir durum. tanıdığın ortamda kendini rahat hissedip daha rahat davranırsın, herkesi neşelendirirsin.
yabancısı olduğumuz ortamlara, kişiler alışmamız zaman alabilir yanii.
çok uzun zaman alıp, yenilik durumlarından kaçınıyorsan da sosyal fobiksindir.
samimi arkadaşınla da yeni tanıştığın zaman olmuştu. herkesle bir ilk vardır. rahat ol, oluruna bırak. herkesle iyi arkadaş olacaksın diye birşey yok sonuçta. normal bir durum.