yine de her gece yatmadan ne kadar saat uyuyacağımı, sabahın köründe sıcak yatağımdan nasıl kalkacaığımı, haftasonuna kaç gün kaldığını, daha kaç sabahın köründe uyanacağımı hesaplıyorum. gece en az 1-2 defa uyanıp saate bakıyorum. 6'dan alarmın çalacağı 7'ye kadar saçma sapan bi şekilde uyuyup uyanıyorum. gözümü açıyorum, kendimi uyanık kalmaya ikna etmeye çalışıyorum. en son ne zaman deliksiz uyudum hatırlamıyorum. pazartesi sendorumundan da ciddi ölçüde muzdaribim.
öğrenciyken bu kadar vahim değildi durumum. merak ettiğim, tüm hayatım böyle mi geçecek? sizin de benzer davranışlarınız var mı?
65 yaşına kadar böyle geçecek hocam.. sonra emekliliğin tadını süreceksin.. hepimiz için geçerli bu..
yalnız değilsin. iş hayatı çok başkaymış, daha önceki hallerine hiç benzemiyorsun.
aynı şekilde yaşıyorum
bunun bi çözümü yok mu
para kazanmak için mi yaşıyoruz
yaşamak için mi para kazanıyoruz
sevdiği işi yapan adam bi gün bi bile çalışmazmış derler , bence siz mesleğinizi sevmiyorsunuz . . kendinizi kandırıyorsunuz , kafanızda oluşturduğunuz o bulut sadece başkalarının sizin kafanızın içine tıkıştırdığı "doğrular" ve "yanlışlar" dan ibaret , kendinize yarattığınız hayaliniz sizin hayaliniz değil , başkalarının sizin için yarattığı bir hayal , ilk başta doğru yolda ,idealinizde olduğunuz mesleği yaptığınızı düşünüyorsunuz ama burada kalbiniz devreye giriyor. mutlu değilsiniz , çünkü bu sizin hayaliniz değil , kalbinizin sesini dinlemedikçe o uykular bölünmeye , hayatınızı yaşayamamaya devam edeceksiniz , şimdiden çok geçmiş olsun . .
öğrenciyken insan istemediği zaman okula gitmeyeceğini biliyor tabii :) bir de depresif bir dönemin ardından iş hayatının gündelik sıkıntıları gelince -işten memnun olunsa bile- insan biraz saat, gün sayıyor olabiliyor :)
3,5 yıldır çalışıyorum. işimi, mesleğimi seviyorum ama pazar sabahına kaç saat kaldığını anında söyleyebilirim :(
ilk yıl, ilk iş yerimde fenaydı da, şimdilerde uykuya özlem benimki.
yaşamak için kazanıyorum diyeceğim ama kazandığım paraları yiyemeden öleceğim. emekli bile olamam heralde bu stresle, o kadar yaşamam :/ 65'imden sonra parayı, dinlenmeyi ne yapacağım onu da bilmiyorum. haksızlık değil mi bu? herkes için.
yaşamak için kazanmayın , kazanmak için yaşayın ,( yazar burada para kazanmaktan bahsetmiyor ) istediğiniz hedeflere ulaşmaya çalışmadıkça , bu sıkıntılarınız bitmeyecek
her insanın bir amacı bir gayesi olmalı , sizi o yataktan kaldıracak bir güç olmalı , bu gücü sizden başkası yaratamaz , bu gücü hayallerinizden başkası yaratamaz . .
off hepiniz çok güzel cevaplar verdiniz, teşekkürler. bu akşam uyumadan önce uyuyacağım saatleri değil bunları düşünmeye çalışacağım :)
sanırım mesleğimi sevmediğim de doğru. ama başka alana kaymaya cesaretim yok.
oooooooo hem de öyle bir geçiyor ki.. ben ilk işime başladığımda mezun olup adam gibi uyuyabildiğimi hatırlamıyorum ilk 3-4 ay. stresten oluyor. zamanla kafanda oturunca öyle bir uyuyorsun ki valla top patlasa uyanmıyorum.
bence hafif bir antidepresan almayı denesen daha başarılı olabilirsin. lustral gibi mesela.. tabi doktora gitmen lazım ama devlete değil medical parka git mesela