Her kitapçıya girişimde gülmekten alacağım kitapları da unutuyorum. Adam 2 katlı pideciyi 3 katlı yapmış, onu bile başarı öyküsü diye kitaplaştırmışlar.

Madem piyasa kitap çöplüğü; ben neden bir horoz olarak bu çöplükte yer almayayım?

(bkz: aşk/@ataturkiye)

Önceleri espri yapıyorum da şimdi "acaba" diyorum, "bu entry'leri bir psikiyatr eşliğinde kitaplaştırsam" nasıl olur?

Ne yapalım, ne edelim? Oluru var mıdır bu işin?

Edit: Bu arada bu kısımlara kadar yazdıklarım koruma altında da belki daha sözlüğe eklemediğim bunun 10 katı kadar bilgi var kafamda :)

 

aşk kapitalizmin bize söylediği en büyük yalandır'dan sonrasını okumadım. kitabın ilk cümlesi olsa bu mesela yine okumam.

ekaterina
1

mobil görünümden çık