size ne olduda hayata küstünüz, nerde yolun sonu burasi dediniz?
onu bunu bilmem de 3,5 yıl sonra tüm bunlar boş bir anıdan ibaret olacak. 20, 30 yıl sonra hatırlamaıyacaksın bile. kimbilir belki o zaman çoluk çocuğunla beraber piknikte maç yapacaksınız, yada dibe batıp taksimde pipin dışarıda bi sigaaa versene abi diye sinyal atıcaksın millete. tabi geleceği bilemeyiz. kesin olan tek şey, 3,5 yıl sonra bu durumda olmayacağındır.
dargınlıklarım oldu ama küsmüşlüğüm yok.
ciddi anlamda ergenlik döneminde bile bu şekilde olmamıştım ama iş bulamamak beni resmen küstürdü hiç birşey yapasım gelmiyor boş boş oturuyorum, her an bir firma arar diye 2 günde bir traş oluyorum takimımı temizliyorum pantolonu ütülüyorum yaptığım tek iş bu oldu.
bende ev iş, iş ev rayında gidiyorum tamamen aynı şeyler. yolun sonu burası dedıgım cok nokta var bir degil.
işim olsa, çalışsam hiç sıkıntı yapmazdım. işsizlikten daha berbat bir şey yaşamadım. beklentilerimi küçülttükçe, hayat, bana daha azını veriyor.
para kazanmak elbette önemli hayatını idame ettirmek lakin düzgün bir sosyal çevreden noksan isen eğer bu hayli zor ve sancılı oluyor sayın g7mor. umarım aradığınızı bulabilirsiniz ...
demek istediğim, insan normal yaşamı için gerekli olanları sağladığında, kendinde veya çevresinde problem yoksa, hiç bir şeyi kafasına takmaması lazım. asıl ihtiyaçlarımız hariç her şey; sadece bu günü ilgilendiren, geçici şeyler.
kendi adıma çok sıkıntılar yaşadım ama şu an tek kafama taktığım, bir önceki yazımda anlattığım durum.
@keseci, kusura bakma ikidir cevap yazmamışım. artık düzelmem dediğim an; "yaşlandım, benden geçti, fırsatları kaçırdım" dediğim anlardır.