Aslında uçak fobim falan yoktu, kaç senedir eşşeğe biner gibi binip giderdim. Son iki yolculuğumda feci rüzgarla beraber sallanma, tirbülans artık her ne haltsa yaşadım ve böyle bir korku, bir şimdi ölüyoruz durumları vuku buldu, öyle bir hâl aldım ki kendime söz geçiremeyecek kadar sapıttı aklım.

Şimdi, yaşlı babanemle beraber çook kısa bir yolculuk yapmam gerekiyor. Bana bir akıl verin, nasıl sakin kalayım ki kadını da korkutmayayım, sakin sakin inelim Istanbul'a?


 

alkol kullanır genelde insanlar ?

dodi el ford

korkunun üstüne giderek. en azından ben öyle yendim. daha sık uçmaya çalışın. uçmanın size getireceği avantajları düşünün(zaman tasarufu, yeni yerler görmek, sevdiklere kavuşmak,, yeni işler bağlamak vs vs.) ve bunun bi kaç saat/dakikalık korkuya değeceğini düşünün. mümkünse bi dergi/kitaba yoğunlaşın, cam kenarı ve önlerde bi koltuk alıp dışarıyı seyredip manzaranın tadını çıkarmaya çalışın, kaptan ve hosteslerin hergün defalarca uçtuğunu ve sallansa da bunun çok güvenilir bir ulaşım yolu olduğunu, dünyada binlerce uçağın aynı anda havada olduğunu ancak kazaların yılda bir kaç kere denk gelebilen çok düşük ihtimalli durumlar olduğunu aklınızdan çıkartmayın vs vs.

nick blender

(bkz: dideral)

benim için tek çözüm.

slevinkelevra

Bi xanax içiyorum, uçuş mükemmel geçiyor. anlamıyorum bile.

lucky_meh

sebebini hala bilmesem de :) domates suyu

hatta ;

(bkz: uçaktayken peydahlanan domates suyu içme arzusu)

solomon
1

mobil görünümden çık