örneğin benim hakkım olmasına karşın gerçekleştirilmeyen bir durumu üstümdeki insana arz ederken sakince anlatamıyorum, karşıdaki terslerse tamamen sinirim bozuluyor, ellerim titremeye yüzüm kızarmaya nefes alışverişim değişmeye başlıyor.
anlatmam gerekenleri tam anlatamıyorum, kendimi ifade edemiyor heyecanlanıyorum, daha fazla damarıma basılırsa da kayışı koparmaktan, karşımdakine küfretmekten ya da vurmaktan korktuğumdan ortamı terk ediyorum.
ne mi oluyor? hakkımı savunamamış, mal gibi bir duruma düşmüş oluyorum.
sonra da sürekli kafaya takıyorum ya kendimi adam gibi izah etseydim ya da yumruğu vursaydım, ikisini de yapmayınca içimde kalıyor.
bu durumla nasıl başa çıkılır ne yapmam gerek? nedir benim derdim umarım anlatabilmişimdir.
kitap oku bol bol
ökfesiz sakin gittiğimde karşıdaki insan bana terslik yaptığında da aynı şey oluyor, tamamen haklıyken kan beynime sıçrıyor
spor spor spor
Karşınızdakinin kocaman bir gezegende minicik bir nokta olduğunu düşünebilirsiniz.
Ben bunu ufak sorunlarda işe yarar buluyorum.
Büyük sorunlarda ise tartışacağım kişinin yanına mutlaka bir not defteri ve kalemle gidiyorum. Oraya karalamalar, küfürler, vs'ler yapıp karşımdakinin suratına mel mel bakıyorum. Durumun komikliği ve ironikliği keyfimi yerine getiriyor, ve biraz sakinleşiyorum. (özellikle patronla yaptığım görüşmeler için ayrı bir not defteri bile aldım, scan edip eklesem beni polise ihbar edersiniz)
sorunun farkında olmak güzel bir şey.
psikologa giderdim benzer bir problemim olsaydı.