ayda gelen halı üstüne günde gelen kül üstüne
bu bilinen bir şey zaten...
evet, ebeveynler için de geçerli.
Ulaşılabilir olmak değersiz görülmek anlamına geliyor bazı insanlar için. Tam tersi de olmaz değil ama çoğu insan benim gördüğüm böyle yaklaşıyor ulaşılabilir olana.
Bunu ben işyerinde deneyimledim. Herkesle muhabbet, beraber yeme-içme şeklinde. İşler yolunda gitmiyordu, saygı sıfır.
Yolları ayırdık o arkadaşlarla, yenileri geldi, iş dışında bir şey konuşmuyorum. Beni bir kez bile görmediler, ofise de gitmiyorum. Saygı gösteriyorlar.
Benim bu kıt tecrübemle evet bence saygı duyarlar. Kendimi de övdüm XD
Görünmezsen, göründüğünde misafir muamelesi görürsün. Bunu saygı sanıp mutlu da olabilirsin.
Görünürlükte bir kısıtlamaya gitmeyip az ve yerinde konuşursan ve insanları sayar, sever, ölçülü mesafeli olur ve kırmadan eleştirmenin yolunu bulursan ancak o zaman saygı gelir.
bie ebeveyn olarak çocuğumu evde daha az görmek saygımı değil endişemi artırırdı. Bunun dışında az görünmekle daha çok saygı duyulmasının bir ilgisi yok bana göre.
sınır bilmeyen veya cizemeyen insanlarin cozumu uzaklasmak olabilir saygisizlikla dogrudan alakasi yok ama small talkta kalinca saygi gibi gorulebilir
Yetişkin bir insanın ailesine çok da görünmemesi lazım. Kendi başına hayatta kaldığını fark ettiklerinde saygı da duyuyorlar yoksa belli bir yaş aralığına sıkışıp kalıyorsun o evde. 40 yaşına geldiğinin farkına varamiyorlar.
Benden sonra yazan herkesin bana laf soktuğunu hissettim ahaahhaahah
cıvık bir iletişim varsa o azalır en fazla. saygınlık konu dışı. "arana mesafe koy" daki mesafe sadece km değil, aynı zamanda tavır.
Malesefki ne kadar verirsen o kadar degerin duser hayatta tecrubeyle sabittir insanlar ulasamadiklarini yuceltirler her zaman. Ve ellerindekinin kiymetini bilmez nankordurler.
Eger hayatta mutlu olmak isterdsen hic konusmayip sessiz kalarak ve yoklugunla insanlari terbiye edersen saygi gostermekte mecbur kalirlar.