sizde zamanla böyle düşünmeye başladınız mı merak ettim
dış görünüş hiç önemli değil demiyorum ama daha az önemli artık

ne beklediğine bağlı. aile kuracak birini arıyorsan iç güzelliği daha önemli. ha ikisi bir arada neden olmasın öylesi yok mu var. ben bir keresinde hem içi hem dışı çirkin birisiyle takılmıştım o hiç çekilmiyor gerçekten. ejderha gibi bi kızdı Allah yüzüme baktı da kurtuldum.


29K. dis görünüs benim icin hicbir zaman ici görmeyi kör edecek kadar ön planda olmadi.
18 yasindayken bile.
tipsiz buldugum biriyle de yapamam. ama dis görünüsle basin dönmesi, olmayacak insanlarin pesinde zamani harcamak erkeklerin problemi bence.


Sonsuz +1
Ben hiçbir zaman dış görünüşe iç görünüşten daha fazla önem vermedim, tabi ki dış görünüşünün kalbime dokunması önemli ama içinden önemli değil.


Sonsuz +1
ben de dış görünüşe göre karar vermedim şu zamana kadar. aynı şekilde 29k
benim belli bi güzellik ve yakışıklılık anlayışım var evet. ancak bu benim için şey gibi... dışarıdan bakıyorum hmm bu güzel bir kadınmış, hmm bu değilmiş... hmm bu yakışıklı bir adammış, hmm bu değilmiş. yani nasıl anlatsam... bir çizim düşünün bir kadın ve erkek çizimi, güzel bir kadın çizerken belli özelliklerle çizerler ve çirkin bir adam çizerken belli özelliklerle çizerler ya. öyle görüyorum sadece. ya sadece içimden bir değerlendirme. gidip de kişilere bunu söylemem. kimseye de tipine göre davranmam. kendime çok gaddarım, kendimi beğenmem ve moralimi bozarım.
arkadaşlarıma sorarsak tüm exlerim tipsizmiş. ben karakterlerinden, sohbetlerinden etkilenmiştim. öyle etkilenince tipi de güzel geliyor. yani bakıyorum sarışın maviş kaslı uzun boylu değil ama ya diyorum bu adam da ayrı bi güzel. baktıkça bir ay çok tatlı çok karizma falan diyorum. aşık olunca sevdiğin sana güzel geliyor işte.


Benim için et, buddan önce geldi. Ömrüm yettikçe de böyle olucak.
Güzellikle gelen o sohbeti arıyorum ben. Güzel değilse iyiyse sadece, cami yaptırsın; benle işi ne. Güzelse, salaksa da; ne söylediğimi anlamıyor zaten ben bırakırım.
'çok iyi bir kız ya bi tanışsan' denilen hiç kimseyi 2.kez cümlede bile geçirtmiyorum.
Zamanın değerini bilmek lazım onu da notlayayım.


Çok güzel kadınların ne kadar içi boş olduğunu gördükçe insan törpüleniyor.
Yine de önce dış görünüş filtresi filtreden geçenlerden karakter ve uyum filtresi sonucunda boş kümeyle karşı karşıya kalmıyorum.


42ETamda bikaç senedir bu tarz düşünceler beynimin içinde dönüyor. Huyu güzele 40 yıl doyamazsın mı neydi o laf, çok doğru.


30 yaşından önce tipe hiç bakmazdım, son bir yıldır hoş beyefendiler dikkatimi çekmeye başladı. Ama kaşı gözü güzel erkekten bahsetmiyorum, eli yüzü düzgün boylu poslu daha çok


Sonsuz +1
43 yaşındayım (k) hiçbir zaman dış görünüş kişiliğin önüne geçmedi ve bu erkeklerin sorunu evet. Kadınlar için öyle değil olay.
18 yaşındayken bir ortamda biri beni görmüş beğenmiş (meğer) hiç haberim yok. Çünkü yurtta kalan bir öğrenci olduğum ve o şehirde benden çok çok daha kıdemli olduğu halde ne mesaj atmış ne ziyarete gelmiş ne arkadaşlık kurmuş, zerre iletişim yok. Ortak birini göndermiş ağzımı aramak için, reddettim. Çünkü vatandaş ilgi duyacağım "tip"te biri değildi. Evet tip önemli tamam ama o benimle arkadaşlık etseydi, değer verdiğini merak ettiğini gösterseydi tipi hiç önemli olmazdı, hakkında bir fikrim olduğu için. Değerlendirir miyim, değerlendirirdim, net. Ama erkek gibi davranmamış, araya koyduğu kişi bile kadın, zerre çabalamadan evlilik düşünmesi komiklikten öte yani. Yine söylüyorum, tipi daha dikkatimi çekecek bir tip olsaydı tamam ilgilenirdim ama tanıdıkça gıcık da olabilirdim, yine tip değil kişilik kazanırdı.


Sonsuz +1
Ek olarak sırf anlaşabildiğimizi ve keyifli bir ilişki yaşayabileceğimizi düşündüğüm için dış görünüşten feragat ettiğim zamanlar oldu. Ki o insanlar da tip olarak yakalayamayacaklarını içten içe bildikleri için daha çok bilgi, çene, aktivite gibi alanlara yoğunlaşmış meğer. Kriterleri o kadar da düşürmemek lazımmış, onu da öğrendim.
