Atış serbest.
Kısıtlamak istemiyorum ama hani dışarıya bağlı olmasa, tek başına evde bile yapılabilecek gibi olsa daha iyi (mesela seramik gibi dışarda büyük bir fırına ihtiyaç duyulmayacak)
.
Ev yemeği - Pazarlama becerisi gerektirir. Zengin bile eder.
Ufak tefek dikişler. "Handmade" diye etiket koyup satan hesaplar var, bazıları muazzam kazanıyor. Sadece biraz tecrübe istiyor.
Hakiki tiftik yününü elde örerek (tığ örgüsü galiba) delikli ve yarım parmaklı uzun bilekli eldiven yapan bir kadın vardı burada düğmeciye vermiş satıyordu. Hakiki yünden olduğu için muazzam ısıtıyor yarım parmaklı olduğu için elleri kullanmayı kolaylaştırıyor, bilekleri sıcacık tutuyor falan. Ben bu eldivenden 5-6 çift sadece hediye etmek için almıştım. Piyasada bunu yapmazlar, yapsalar almam kesin karışım vardır diye ama yünü tanıyorum. Böyle şal boyunluk eldiven bere gibi bişeyler yapıp satmak da mümkün. El yapımı olması kıymetli olur, hakiki yün olması sağlıklı olur örene de giyene de. Parası da ona göre olur...
3d printer
Ahşap işçiliği
Kişiselleştirilmiş ürünler yapabileceğiniz (üzerine isim yazma) beceriler
Deri işleme. Cüzdan kartlık saat kordonu ya da daha yaratıcı şeyler ama malzeme deri.
Mermer parçalarını birleştirip mozaik tablo yapıyorlar, nedir adı bilmiyorum.
Ayakkabı çanta top tamiri
kanaviçe.
3d print evet fakat öyle trendyoldaki gibi abidik gubidik şeyler para kazandırmaz, sipariş usülü action figür(boyama dahil), ufak araba parçası gibi şeyler üretmeniz lazım.
Hocam beyaz yakalı uğraşları genelde maliyeti yüksek getirisi azdır. Buralarda biraz daha zanaat beceri gerekiyor.
Ama... tabii ki pazarlama beceriniz vs önemli. Birkaç örnek vereyim.
Bu anlatacaklarımın çoğu beyaz yaka.
En düz örnek, hobisi spor/fitness ya da yoga/pilates olan, normal işinde gücünde çalışıp bir yandan da personal trainer olarak çalışan tanıdıklarım var. TAbii ki sertifika aldılar antrenörlük belgeleri var.
Bir başka örnek. Bir arkadaşım pazarlamacıydı. Fotoğrafçılığa merakı vardı. Birkaç yaz sezonu boyunca düğün / nişan fotoğrafları ama hani şu doğada, mekanda çekilen fotoğraflardan çekerek araba aldı kendine. Ağzı iyi laf yapıyordu tabii. Bu işi meslek yapanlardan bile fazla kazanmış olabilir bazı sezonlarda.
Bir başka örnek.
Bir arkadaşım halkla ilişkiler sektöründeydi. Topraksız tarıma merak sardı. Şimdi karadeniz'de memleketinde 3-4 tane serası var çilek üretiyor. Artık tam zamanlı işi bu. Ama onun da köyünde arsası vardı sera kurabileceği.
Komşum vardı turizm şirketinde çalışıyordu. Cüzdan yapıyordu deriden hobi olarak.
Adamı işten çıkardılar, birkaç ay o cüzdanlardan kazandığı parayla döndürdü. Büyük bir şey kazanmıyordu yani öyle zenginlik değil ama temel ihtiyaçlarını, borçlarını taksitlerini giderdi mesela.
Seslendirme kursuna gidip dublaj yapan tanıdığım var aralarda.
Bu iş biraz orijinallik,
Biraz çevre,
biraz satış becerisi,
Biraz da ilgi alaka istiyor.
Bir de şu var.
Hobi olarak yaptığın şeylerde çok yetenekli olmana gerek yok. Keyfine yapıyorsun çünkü.
Ama paraya dökmek istediğinde biraz beklentiyi karşılayabilmelisin.
bir de egonu törpüleyebilmelisin. Mesela fotoğrafçı arkadaşım tabii ki doğa fotoğrafları, acayip teknik sanatsal işler yapmayı seviyordu. Ama sevdiği ekipmanları alabilmek için parayı düğün fotoğraflarından kazandı.
O yüzden sevdiğiniz şeyi yaparken, sıkıcı işler de yapmanız gerekebilir.
Yani bir de imkan meselesi tabii. Çevre ve imkan.
Atıyorum benim de topraksız tarıma ilgim var ama benim için hobi olarak bile maliyetli.
Çünkü ben apartmanda yaşıyorum bahçem yok bu denemeler için.
Sera kiralamam lazım.
Ama arkadaşımın bahçeli evi vardı başlayabilid.