Mesela markette görevli para üstünü hesaplayamıyor. İçimden direkt “ne m4l adamlar” diyorum. Halbuki olabilir, insan hesaplayamayabilir. Bunun farkındayım ama kendimi tutamıyorum.
Yaşlı biri akıllı telefon kullanıyor, bana çok basit bir şey soruyor. Mesela yeni numara kaydetmek. Sonuçta bu telefonu kullanıyor değil mi? İlk defa kullanmıyor. Anlatıyorum, yine anlamıyor. İçimden “abi nasıl anlamıyorsun ya, niye kullanıyorsun” diye söyleniyorum.
Bir arkadaşım, evimde basit bir tamir işi var diyor. Alt tarafı iki vida sıkmak. “Ben yapamam” diyor. Ulan insan iki vida sıkamaz mı? Buna da giydiriyorum.
Bilgisayarda film/dizi izlemek isteyen bir arkadaş var. “Şu siteden izleyebilirsin” diyorum. “Ben beceremem” diyor ve bu adam yıllardır bilgisayar kullanıyor. buna da ayrı giydiriyorum.
Araba muayenesi var ya. Bir arkadaşım muayeneyi hiç kendisi yaptırmamış. 10 yıldır arabası var, hep muameleciye para vererek yaptırmış. e bunu da boş geçemezdim herhalde :)
Şimdi anlattığım meseleler çok basit değil mi?
Yoksa bende mi anormallik var. ben normal miyim?
bana laflar hazırladınız mı?
Tahammül eşiğin düşmüş Abi senin.
Yogaya başla.
Her şey bir ihtiyaçtan kaynaklanır diye düşünürsek beynin buna ihtiyaç duyuyor diyebiliriz. O halde bu ihtiyaç nereden kaynaklanıyor o önemli.
Bu davranış doğuştan gelen değil sonradan öğrenilen bir davranış. Çok büyük çoğunlukla ailenin en güçlü kişisi (büyük ailelerde dede veya nine küçük ailelerde baba veya anne, yahut aileye etkisi çok büyük olan başka birileri) senin en minikliğinden beri görerek büyüdüğün biriydi ve o da herkesi çok eleştiren biriydi.
Zihin istesek de istemesek de teşhis koymak (yani yaftalamak) ve sınıflandırmak (iyi kötü, doğru yanlış, güzel çirkin, faydalı faydasız, zararlı zararsız vs) yordamıyla çalışan bir varlık. Biz ne kadar uğraşsak yine bunu yapacak çünkü başka türlü güvende olamayız, uyumlu olamayız, fayda elde edemeyiz vs.
Fakat bu bahsettiğin durumda bir aşırılık var, yapılması gereken şey bana göre zihnin kafayı yemiş ve kontrolden çıkmış makineler gibi neden sürekli, durmadan, hiç bıkmadan aynı işi yapmaya uğraştığını yani olumsuza odaklanıp sürekli bunları işaretlemeye çalıştığını bulmak.
Yanlış anlamıyorsam (benim zihnim de böyledir, kendimden bildiğim için yazıyorum) bu tarz insanlar çok büyük çoğunlukla iç dünyalarında güvensizdirler. İnsanlara güvenmekte zorlanırlar, inanmaya çok hasrettirler, ne zaman inanmak güvenmek gerekse zihinleri önlerine sürekli olarak geçmişteki kazık yeme kayıtlarını, o andaki yaşanan acıyı, yaşanan duyguları getirir. Tam da bu yüzden zihin sürekli kusur bulmaya yani kendini güvence altına almaya odaklar.
Bir de yanlış yapma korkusu olabilir, başarısızlık korkusu olabilir, eleştirilerek canı yakılma korkusu olabilir. Bunlar da zihnin sürekli mükemmeliyetçiliğe odaklanmasına sebep olur.
Biraz iç dünyamızı dinlemek lazım, kendimizle konuşmak iyi gelecektir diye düşünüyorum.
Ahaha bence kıskanıyorsun. İnsanların bir şeyler bilmeden/yapamadan/beceremeden hayatta kalabilmesini kıskanıyorsun. Çok mu mücadele ettiğin bir hayatın oldu?
ben seni anlıyorum kardeş. makarna yemekten milletin zeka seviyesi düştü bu da senin gözüne batıyor. çok normal. tahammül seviyemiz de düşüyor sürekli salak salak şeylerle karşılaşmaktan.
mesela marmaraydan inmeye çalışırken zorla binenlere kafa atasım geliyor. neden sakin kalamıyorum? çünkü kardeşim kural var, adap var mna koim yol ver geçeyim. insanlar çok saygısız ben buna deli oluyorum.
yaşlı amcanın anlamaması durumu bende de var. amcam neredeyse her gün nasıl watsaptan fotoğraf gönderiliyor diye soruyor. kafası dijital şeyleri almıyor ona yapacak bir şey yok. boşuna sorma amca yine de unutacaksın bir şeyden de eksik kal diyorum ama yok illa sen anlat diyor :D onu da öyle kabullendim.
hele o vida sıkamayanlar ahh rondak sen ben misin yoksa herkes aynı kişilere mi denk geliyor :D
alışkanlık olmuş
zihnini güzel şeylere alıştır
@Rondak haklısın abi. Mal çok. Burada da, dışarıda da.
O kadar basit işleri yapamıyorlar ki, git bosch marka lokma takımı al diyorum mesela. Fotosunu ve linkini atıyorum. Fiziki mağazadan alacak. Bu mu diyor, markasız bir ürün...
Ben fesebuka giremiyorum diyor. E ama fesebuktan yazıyorsun şu anda diyorum...
Abi gel büyük iş var evde ikinci adam olmazsa olmaz, gidiyorum sadece bir masayı diğer odaya taşıdık. Öl ulan öl.
Abi bahçe kapısının dışından kapı kolu aracılığı ile kapıyı açıyorlar. Lütfen kapı koluna dışarıdan müdahaleyi kesecek şekilde kaynak yap diyorum. Foto atıyorum. Şaka gibi iş yapılmış. Dışarıdaki ulaşamaz, içeriden ise el ve ayaklarının üstünde duracaksın, bir elini o yaptığı kutumsu şeyin içine alttan sokacaksın.
Hidrolik tak kapı kapansın kendi kendine diyorsun, hidroliği takıyor ama kapının ufak kanadı artık açılmıyor... Ya olm niye böyle yaptın dedim, abi hidrolik tak dedin taktım.
Bir adım öteyi düşünmüyor millet. Ot gibi yaşıyorlar. Yeniliğe kapalılar. Sağını solunu bilmiyorlar. Çok basit yönergeleri izleyemiyorlar. Haklısın yani haklıııııı.
Anne babandan öyle görüp öğrenmiş olabilirsin. Benim annem de her şeyi, herkesi sürekli yargılayan, mükemmeliyetçi bir insandir. Çocuk aklıyla ona maruz kala kala benim zihnimde de bir emekli albay konuşmaya başladı. Tabiatım gereği daha yapıcı, alttan alan biriyim ama o emekli albay da durmadan konuşur bir taraftan.
Kendine de böyle mi davranıyorsun? En önemli soru o aslında.
bence bu bir sorun değil. sadece gerizekalılığa tahammülün yok o kadar.
bende senin gibiyim, çok iyi anlıyorum.
özellikle son 10 yılda insanlar bir mallaştı veya hep böylelerdi de bize mi batmaya başladı anlamadığım kısım bu.
en basit şeyi yapamayan, analitik düşünemeyen, sorun sözemeyen insanlar arttı.
geçen elinde iphone muhtemelen son model maxlerden gelmiş bana adres soruyor. 20li yaşlarda. haritaya açıp bakmak aklına gelmiyor. çıldırırsın.
aynısı duyuruda da var nasıl giderimciler. google map e konum girmek bu kadar zor olamaz.
geçen hastanedeyim yerlere kocaman stickerlar yapıştırmışlar kan alma,röntgen,ultrason yazıyor sekreter adama diyor kırmızı çizgiyi takip edeceksin. onu bile yapamıyorlar önüne gelene nerede diye soruyor.
o kadar çok şey var ki yaz yaz bitmez.
yaşlıları bir nebze anlarım ama gençler ve orta yaşta böyle tipler çok var.