Kardeşim evli ve 2 çocuklu. Daha önce iş yeri kardeşime araba veriyordu ama iş değiştirince tek arabayla kaldılar.
Babam ve annem oğullarına kıyamadığından kendi arabalarını onlara verdiler 2.araba olarak.
Benim de kendime ait bir arabam var.
Annemin ve babamın yaşı epey fazla üstüne annemin engellilik derecesinde sağlık sorunları var. Ben de onlara part time arabamı veriyorum. İhtiyacınız olursa benden alın dedim. Bu arada ev ve iş yerimin arası toplu taşıma kullanırsam en az bir saat uzuyor. Gidiş dönüş desek günde ekstradan 2 saat. En yakın durak yürüyerek 20 dakika zaten.
Zaten iş öyle bir noktaya geldi ki plan yapamıyorum. Onlara da lazım araba anlıyorum ama bana aşırı karmaşık geliyor ve iki ayağım bir pabuca giriyor. Bu düzensizlik beni zorluyor. Benim de kronik hastalıklarım var.
Bu arada kardeşim ve eşi bana bok gibi davranan insanlar. Her lafın altında bişey arayan aşırı saygısız ve küstah tipler. Karısı falan instagramdan falan engellemiş zaten.
Hem ben onların düzeni için fedakarlık yapacağım bi de üstüne bok gibi davranılacak bi de üstüne yaşlı annem babam çile çekecek.
Bugün artık patladım. Babam araba lazım dedi. Söylediği işe göre işlerinin 3 saat sürmesi lazım. Ona göre plan yaptım. Arabayı verdiğimde 7-8 saatlik iş planı söyledi. Dedim bana neden başta söylemiyorsunuz. Ben de iş yerinde mesai sonrasına mahsur kalıyorum sıcağın geçmesini beklemek için. Normalde 16.00da işim bitiyordu. 18.30a kadar onların işinin bitişini beklememek için taksiye atladım gittim.
Geçen doktor kontrollerim var saat 9.30da. İşleri varmış 7.30da aldım. 9.30a kadar hastanede boş boş bekledim. Benim için bunlar çok fazla yorgunluk ve zaman kaybı. Tamam annem babam için enerjim de vaktim de feda olsun. Onlarla geçen her saliseye şükür ama ben bu fedakarlığı oğullarının düzeni bozulmasın diye neden yapayım? Oğullarının düzeni bozulmasın diye bu kronik hastalıklarımda güneşin bağrında sürünüyorum. Yüzüm leke leke, bıyık izi çıkma pahasına dolanıyorum. Varlık içinde yokluk. Leke sorunum var tedavi oldum ve zaten güneş bana kozmetik olarak zararlı ve yasak.
Bana deseler ki 2-3 ay idare et edeyim. Ama 1 senedir böyle. Artık beni zorluyor bu durum. Sizce çok mu bencil düşünüyorum?
Oğullarını arayıp “bu araba işi artık çözülsün 1 sene oldu diyemiyorlar”
Ama bana annem diyor ki neymiş onun hayatı boyunca arabası olmamış. Kanser haliyle işine gelip gitmiş toplu taşımayla. Bi de duygu sömürüsü.
Oğulları onlara acımaz. O kendine hak görüyor arabayı.
Sizce ne yapayım?
Arabayı sat, öküz öldü ortaklık bitti.
Ihtiyaciniz olursa arabayi benden alin diye sen teklifte bulunmussun, simdi senin arabanla hic ilgisi olmayan kardesini ve esini sucluyorsun :)
Kardesine yapilan muamele ailenle kardesinin arasinda. Yanlistir\dogrudur, seni baglamiyormus en basta aslinda. Bu ihtiyac durumunu kendilerinin halletmesi icin hic araya girmemeliydin.
Senin düşündüğünü kardeşin düşünmüyor mu? Ayrıca 2 çocukla bir ailenin hayatının ne kadar zor olabileceğini ebeveyn olunca anlarsın. Çocuk varsa 2 araba olmalı. Sen bekarsın otobüsle git.
@abuzer: tamam girmemeliydim de girmiş oldum. Ne yani böyle mi devam edeyim. Onu aoruyorum hocam. Fikrim de değişmiş olabilir. Kardeşimi ve karısını suçlamıyorum. Annemi ve babamı suçluyorum.
Bazı ailelerde de ipin ucu kaçmış şekilde kıza daha fazla önem verilir ve erkek çocuk üvey evlat muamelesi görür.
Üstüne önem verilen çocuğun memur veya çok para getiren bir işte olması bu önemi katlar.
Asıl önem verilen çocuk falan değil para bence .
Onlara güzelce anlatın.
Baktınız olmadı satın gitsin aracı. Arabalarını da kardeşinizden geri alırlar herhalde.
Araç olmadan planlarınız yavaş ama daha düzgün işleyecektir.
Hal böyleyken akla yani bazı mal varlıklarını sizden habersiz kardeşinizin üstüne yaptıkları hususu bile geliyor.
@mika: senin araban olursa çocuklu bi aileye hibe edersin
O zaman basliktaki ogluşun ve yengenin seni instadan silmesinin konuyla pek alakasi yok aslinda. Ya bu haliyle sabrediceksin ya da "benim islerim aksamaya basladi, baska bir cozum bulmamiz lazim" diceksin cozumu de onlar sunacak.
Hafta ici sende, hafta sonu onlarda kalabilir mesela araba
Geri al arabanı
arabanı geri al. kardeşinde bir araba varmış. yetmiyor mu onlara?
kardeşin annenlerin arabasız kalmasına nasıl göz yumuyor?
sen eseksen semer vuran cok olur. arabayi artik vermeyecegini söyle. ailen de kendi arabalarini istesin geri.
Abin ayrı evde yaşıyor ve sen aile evinde yaşıyorsun olarak anladım. Kiraya, mutfağa, faturalara, kısaca aile bütçesine katkın ne kadar? Merak ettim. Arada şunu bunu falan gibi değil de % olarak belirtirsen opluşlarına mı sana mı faydaları fazla, ona bakalım.
@sonsuz +1
Araba bana lazım, böyle çok zorlanıyorum, artık bu kadar sık veremeyeceğim de. Verme de zaten, bu zamana kadar verdiğin kabahat.
İlave: sana güvenerek mi vermişler arabalarını. Onlar bu kararlarının sonucuna kendileri katlansın da anlasın, sen katlanmayı bırak artık.
Kurban tuzağından kurtulmak diye bi kitap var, şiddetle tavsiye ediyorum sana.
@mirket: bir destek almıyorum ve onlarla yaşamıyorum. Giderlerimi kendim ödüyorum.
Bu arada ben arabasız da hayatımı düzenleyebilirim sorun değil ama kardeşim ve eşiyle zaten mesafeliyiz. Bana çok büyük saygısızlık yaptılar. Ailemin hala onlar için benim üzerimden fedakarlık yapmaya çalışmasına gıcık oluyorum.
Kardeşim ve eşi bana geçmişte böyle şeyler yapmamış olsaydı belki de arabasızlık bu kadar batmayacaktı.
O zaman konu basitleşti. Abiye gideceksin. Bugüne kadar ben araba desteği çıkıyordum ama benden bu kadar ve zorlanırlar, aranızda halledin diyeceksin. Kalanını Abi düşünsün. Sana ne. İyilik meleği misin sen.
artık vermeyeceğim diyeceksin veremeyeceğim değil direk vermiyorum diyeceksin. seve seve kardeşinden arabayı isteyecekler. arada duygu sömürüsü yaparlarsa kulak asma.
ne kadar çok iyi niyetli davranırsan ne kadar çok alttan alırsan hep ezilen sen oluyorsun.
kardeşle iletişim kurmayıp ailenizi suçlayarak hata yapıyorsunuz. aileler evlatları için fedakarlık gösterirler. basite indirgenmiş haliyle de kimi evlat bunun farkındadır umursar/umursamaz, kimisi bunun farkında değildir umursar/umursamaz.
kardeşinize bir süredir kendisine destek olmak amaçlı arabanızı ailenizle paylaştığınızı ancak buna yeteri kadar sabrettiğinizi ve aracınızı daimi olarak kullanamaya başlayacağınızı söyleyin. aynısını ailenize de iletin. bunu kardeşinize de söylediğinizi belirtin ki arkanızdan konuşulmasın.
bu gibi durumlarda ne işi varmış ki, tek başına yaşıyor zaten, kendi bir şekilde gidiversin ne olacak gibi saçma bahaneler konuşulabilir. etkilenmeyin. sakın ola kendinizi açıklamaya çalışmayın. arkanızdan ileri geri konuşabilirler (özellikle kardeş ve eşi) umursamayın. bahsi geçerse de benim arabam benim hayatım diyip geçin. burada yazdığınız gibi (zaten geçmişte onlar bana saygısızlık yaptı; ben de hastayım benim de rahatsızlıklarım var gibi) uzatmayın, kıskanç kardeş olursunuz.
Türk ailesi evlenip çocuk yapan evladına daha fazla saygı duyuyor, onu artık evladı değil dengi gibi kabul ediyor. Senin anne baban erkek kardeşinin eşi, dostu olmuş. Ona arabasını verir, senden sürekli kendini ispatlamani beklerler. Ben bunun benzerini kız kardeşimle yaşıyorum. O daha bir yetişkin muamelesi görür, karar ve tavırları çok sorgulanmaz ama bekar olan benim hem aileyi çekip çevirecek kadar olgun hem tahakkumlerine boyun eğecek kadar uysal, çocuksu olmam beklenir.
Bu arada hangi evladın daha çok kazandığına, daha sağlam bir kariyeri daha istikrarlı bir yaşam tarzı olduğuna da bakarlar. Bu biraz kültürel çoğunlukla biyolojik bir şey. Yaşlandığımızda bize bakma olasılığı yüksek evlâda oynayalım gibi mantık var arkasında. Ama oralara çok girmeyeyim, bu ara her şeyde bir bit yeniği bulmaktan yoruldum.
Arabanı al ve geri verme yapacak bir şey yok kötü desinler önemli değil. Sen kendini düşünmezsen başkaları hiç düşünmez anan baban olsa bile.
Çektiren evlat seviliyor bu hep böyle. Acımasız ol huzur bul
1 aileye 1 araba. nelerine yetmiyormuş?
ama anne babanda hata. ne diye veriyorlar zaten arabaları varken?
sen de niye teklif ettin arabanı? abin yüzünden niye kendine eziyet çıkardın?
arabayı satmaya gerek yok. annene babana "artık arabamı size vermeyeceğim, o araba bana lazım, gidin kendi arabanızı oğluşunuzdan geri alın" diyeceksin. hiç de sızlanmalarına falan kanma. önce kendini düşün.
kardeşin, annen ve baban seni düşünmüyorlarsa sen de onları düşünme. hiç de vicdan yapma. yeterince fedakarlık yapmışsın. yeterli bence. bir de arabayı almaya gidiyorsun galiba onların evlerine. hiç gerek yok.
onlar da 5-10 gün idare ederler sonra alırlar arabayı abinden.
2 çocukla 2 araba lazım diyenlere de aldırma. çocuk yapmadan önce alsalarmış arabayı, ona göre çocuk yapsalarmış. kimse zorla çocuk yaptırmadı onlara. onlar kendilerini ve çocuklarını düşünmediler diye sen düşünmek zorunda değilsin.
O kadar tanıdık geldi ki bu "öz oğul", "üvey kız" meselesi.
Sanki kendi ebeveynimi okudum burada.
Ayrı yaşıyormuşsunuz zaten. Şu andan itibaren, arabanızı kesinlikle vermeyin. Niye siz toplu taşıma kullanmak zorunda olasınız ki.
Çok sevdikleri oğulları kullansın.
İnsanlar bir araba bulamazken, onlarda iki araba var.
tik almak için senin istediğini söylemek zorunda mıyız? işine gelmeyenleri şikayet et sildir bari. hayatında çocuk bakmamış adamların burda gelip ah işten çıkınca mağdurum diye ağlaması...
her ailede bir enayi olur. sizin ailedeki de sensin.
bir süre araba veremeyeceğini söyle. kendi arabalarını alsınlar. üzülsen de verme arabanı.
tek arabayla yapamıyorlarsa bi araba daha alsınlar ne alaka. onların keyfi için siz neden fedakarlık yapıyorsunuz ki? ha ben babama arabayı vermesem onlar da arabayı geri vermez babam ortada kalır derseniz ki muhtemelen erkek kardeş o tıynette biri onu bilemem. o nokta da biraz üst perdeden ve net bir şekilde konuyu konuşmak gerekir.
Taraflı anlatıyor olabilirsin ama anlattığın kadarıyla ailen sana pek saygı duymuyor gibi gözüküyor. Bu durumda aksiyon alması gereken sen olacaksın.