Sizin bu konudaki taktikleriniz neler?
Teşekkürler.
Hiç kendimi kasmıyorum ve inanmış gibi yapıyorum. Sonra kendi kendine dolanmaya başlıyor.
Bir de araya kıkırdama yerleştiriyorum palavra anlarında (sorarsa aklıma alakasız bir şey geldi pardon diyorum) o zaten alacağını alıyor.
gözlerinde gereksiz bir sempatiklik oluyor.
Abartılı mimiklerinden
inandıkça veya inanıyor göründükçe daha da palavra atmaya başlıyor.
çok ve gereksiz konuşmasından. araya bir iki soru sokuşturup ters köşeye düşürmeyi severim.
Tipinden.
Çok iyi bildiğim bir konuyu soruyorum. Verdiği cevapları derinleştirmeye çalışıyorum.
palavracı pek insan tanımıyorum. çocukken sıkan arkadaşlar vardı ama şu anda kimse yok. herkes işinde, gücünde.
Kendi gozumle gorene dek inaniyorum herkese.