senaryo şu: eşiniz evden çalışıyor. bebeğiniz oldu. evde bebeğinize bakıyorsunuz eşinizle ortak şekilde (full sizde değil yani). çöp atma, arada süpürme, arada mutfak toplama gibi ev işleriyle ilgileniyorsunuz. maddi anlamda hiçbir şeyi düşünmeniz beklenmiyor, bu konuda her şeyi eşiniz hallediyor ve kısıtlı bir geçinmek de değil, gayet güzel geçiniyorsunuz, evde eksik yok, bebek gayet iyi bakılıyor maddi anlamda da.
kabul eder miydiniz kendi paranızı kazanmadan, çalışmadan bu şekilde yaşamayı?
not: bebek bakmanın çiçek böcek bir iş olmadığını belirtelim, özellikle oynatmak, oyalamak aşırı zorlaşıyor günden güne. bebeğe tv izletmek de yasak.
eşiniz ve çocuğunuzdan ayrı tıraş olmaya bile gidemiyorsunuz, sosyal hayat, dışarı hayatı vs. yok. gününüzün 8 saat civarı bebekle geçiyor, kalan sürede serbestsiniz.
Milyorlarca kadin bu halde yasiyor aybalam, bir "erkek" olarak bunu neden sorun edesiniz ki?
En buyuk hayalim
başkasının çocuğuna bakıcılık yapacak gibi bahsetmeniz ilginç olmuş. erkeklerin bı koftiden babalıkları beni her seferinde şaşırtıyor ya.
4.5 senelik bir baba olarak yazıyorum. dünyanın en zor mesleği bana göre ebeveynlik. çocuğuma tüm gün boyu baktığım oldu ancak bir hafta beraber kalsam zorlanırım ve tercih etmem. eşlerimizin, anaların elleri öpüle emin olun çok büyük varlıklar. çocuk sorumluğunun sadece anne veya babaya yüklenmesi yanlış. ortak olmalıdır. tv izletmemeyi biz de kural olarak belirledik, bu kuralla oyalamak çok zor.
soruya cevap olarak ben çocuk bakmayı evde erkek olarak kabul etmem. kadın olarak kadının kabul etmemesini de anlarım. kendi paramı kazanmadan yaşamayı kabul ederim ama çalışmadan yapamam.
Bunu kabul edecek erkek sayısı yok denecek kadar azdır bence, erkekler bu kadar zora gelebilecek ve fedakarlık yapabilecek canlılar değiller maalesef, bu enayilik sadece kadınlara özel.
ben yapmam, eşim de yapmasın bence herkes çalışsın.
Kadının gelirinin daha yüksek olduğu evliliklerde mutluluğun mümkün olamayacağı şeklinde, cinsiyet ayrımcılığına konu olabilecek bir düşüncem var.
Bu yüzden 'çalışmadan ve kazanmadan' kısmı bana uymuyor. Onun dışındaki kısım bence olamaz şeyler değil. Bana uyar.
Çocuklara ekran orucu uygulamak ve örnek teşkil edebilmek için ebeveynlerin de bu oruca uyması, harika bir davranış.
Benim eşim bunu bayılarak kabul ederdi hatta en büyük hayalidir sanırım, her gün işe söverek gidiyor çünkü. Ancak ben erkeğin sürekli evde olmasına yokum.
Ben bunu 5 sene kadar yaptım. Benim diyenden daha iyi bebek bakarım.
Bebek arabasında uyurken starbucksta çeviri yapıyordum, kreşe götürüp kadınlarla pasta börek yiyordum. Hem de sadece yürüyerek, otobüs ve metro ile. Tam da pandemi zamanı idi, ya evde yavaş yavaş ölürüm ya da dışarıda hemen dedim ve kendimi dışarı attım.
İşin özeti evde çocuk bakmak çekilmez sürekli gezip dolaşman lazım.
2 numara ise tam bir direnişçi, onunla yapamazdım.
Eğer ki kesin olarak günün sadece 8 saati bebek bakılacak ve sonrasında annesine devredilecekse bakarım, ki bu durumu bir süre yaşadım.
Ama bu 8 saat esnerse koşarak uzaklaşırım.
bebek bakmak her yiğidin harcı değil.
Allah eşi yardım etmeyen anne/baba ya sabır versin.
Valla ben hem çalışıyorum hem de cocuk bakıyorum, erkeğim
@theconqueror dışarıda zaman geçirmek çok zorlayıcı ve korkutucu geliyor. Kenesiydi köpek saldırısıydı güneş yanığıydı, dışarıda uyutmak imkansız gibi, altını almak yemeğini yedirmek vs. bir valizle çıkmak lazım gibi geliyor. Bunu aşsak aslında daha kolay olur gibi
Bu senaryo ancak kadının mal akraba ve arkadaşlarının fisteklemesine sinir cizebilmesi ile mümkün. Böyle bir kadını hayal edemediğim için senaryoyu gerçekçi bulamadım. Ha mümkünse ve sadece hayal edemeyen bensem, neden olmasın.
@encokbenisevinnolur akraba ve arkadaşlar işin içinde değil, ne alaka anlamadım