Ben bu insanı ömür boyu görmek istiyorum mu dediniz, onsuz yapamam mı dediniz, acayip bir uyum mu vardı neydi nasıl anladınız yani nasıl anlar insan? Anlık bir his mi geliyor, zamanla mı yerleşiyor? Kişiden kişiye değişeceği doğrudur, ama böyle büyük bir kararı nasıl tereddütsüz verir insan? Minicik bile tereddüt varsa yanlış karar mıdır? Yoksa radikal bi iş olduğu için o da normal midir?




 

Zaman içinde benden daha zeki ve entelektüel olduğunu fark ettim. Bu beni büyüledi. Elimden kaçırmak istemedim. (Şu an halen benden daha entelektüel geliyo ama zeka kısmı tartışılır sfgjdgjmsd

selamun aleykum kitty

Yaklaşık 3 yıl aynı evde geçirdiğimiz halde hicbi şeyi batmayacak kadar sevdiğimi gördüğüm icin evlenmenin "mümkün olduğunu" anladim.

Minicik bir tereddüt bile yasamayanin olacağını sanmam çünkü tamamen bilinmeyen/daha önce tecrübe edilmeuen bir evreye girecek hayatımız. Bilinmeyen de her zaman korkutucudur.

Gözündeki perde kalkacak kadar zaman gecirdikten sonra hala sevip sevmediğine bakmak gerekiyo bnc

abuzer

Kimlik yeniletmeye gittigimizde ve geri kimlikleri almaya gittigimde onun kimliğini alamamistim.
Halbuki biz birbirimize cok yakindik. Ama devlet bunu nikah yok diye yok saydi. O yüzden nikah gerekli diye düsündüm.

Minicik tereddütünün sebebi cok önemli. Eften püften bir sey de olabilir önemli bir red flagi asik oldugun icin görmezden geliyor da olabilirsin.

sonsuz

tereddüt her zaman olur. hatta evlendikten sonra bile. bu kişinin risk almasına bağlı bir konu. sıfır risk alanlar evlenmez zaten. biraz belirsizlik iyidir.
riski düşürmenin de en iyi yolu mümkünse bir kaç yıl aynı evde beraber yaşamaktır. o süre sonunda ilişkinin neye evrileceği büyük oranda belli olur zaten.
ha risk yine var tabii. mesela çocuk olduktan sonra işler biraz daha zorlaşır. bunu kaldıramayan insanlar çirkinleşebilir... o zamanda boşanırsın. dünyanın sonu değil.

merhum

O his içine geliyor diyorlardı da inanmıyordum ben. Öyleymiş ama. Gerçekten tamam ben bu adamla evlenirim, ömrümü de geçiririm dedim şak diye.
Bunun da nedeni; kimse mükemmel değil, herkesin bişileri var ama partnerimin geçinmeye gönlü var, bi sorun olunca çözmeye çalışıyor, beni gözetiyor, her durumda beni önemsediğini gösteriyor. Bu yetti bana evlenme kararını konuşmak için.

mor oje

Yanında bir kere bile sıkılmadım ve her hali bana çok samimi geldi, çok doğaldı. 6 yıldır evliyiz bir gün bile pişman değilim.

mirty

4 yıllık birlikteliğimin başlarında ben bu kadınla hayatımı geçirebilirimdi. Sonra geçirebilir miyim oldu. Son olarak geçirmem kararını verdim. Bundan sonra da çok zor.

onheil

aradan geçen 3-4 yılda kavgalarımız sırasında bile çirkinleşmememiz genellikle kavga sonrası sebepleri çözüme ulaştırabilmemiz, aradan yıllar geçmesine rağmen aynı şeyleri yapmaktan zevk almamız bana yeterli geldi açıkçası.

her zaman bir şeylerin daha iyisi daha çekicisi bulunabilir fakat yıllar geçse de uzlaşmacı tavrı sabrı korumak bence tamamen karşılıklı iyi bir ilişkiye dayalı.

denizgonen

Her insanın tereddüt edilecek yanı vardır çünkü kimse mükemmel değildir. Dolayısıyla tereddüt değil işin ölçüsü, aklın ve kalbin aynı anda "evet ben bununla güzel yaşarım" diyor mu demiyor mu, budur. Bence.

muhayyer divan

Öyle bir his diye bir şey yok. Evlilik his ile ilgili bir karar değil. Rasyonel düşünülüp alınması gereken bir karar. Buradaki cevaplar da komedi.

Cezcez

başlık çok iyi.

ben henüz evlenmedim.
ama 2 kez ciddi düşünmüştüm.

1) çocuk yapıp, pazara yollamak istemiştim
2) evimizin duvarını boyamak istediğimde ve yanımdan hiç ayrılmasın istediğimde

Sonuç: cevap bunlar değilmiş :d swh olsa evli olurdun

baldan kaymak
1

mobil görünümden çık