Bir gün, arkadaşına yazdığı bir WhatsApp postunu gördüm. Yine “minnet” duygusundan bahsediyordu. Oysa sadece bir ay önce yeniden barışmış, bana sevgiyle sarılan, öpen, koklayan kişi oydu; hâlâ bir türlü emin olamıyordu. İşte o an artık gururuma yediremedim, kaynama noktasına ulaşmıştım. Her şeye rağmen onu çok seviyor, ona güveniyor olsam da, artık “Ben istemiyorum” dedim. Konuşmamızdaki pozisyonu ve ses tonu ayrılmak istemiyor gibiydi, itiraz bile etmedi -en çok da bu yıktı beni. Ama beklemiyordu üzgün bir tonla “ne kadar kolay söyleyebildin” gibi bir cümle kurdu.
Çok şey paylaşıldığı için son ayrılığımızdan üç hafta da geçse arada bir kaç kez konuştuk; en son konuşmamız yaklaşık iki bucuk saat sürdü; “Bekleyenim çok, seninle tekrar olmaz; beklemeni istemem”, “Kendimle ile ilgili sorunlarım var, benim için değmez” gibi şeyler söyledi. Kapatırken ona “Acil bir durum olmadıkça beni arama” dedim. Ama işin gerçeği şu ki ben hâlâ onu seviyorum. Belki bu yüzden eleştirileceğim ama bir insanın en kırılgan yanlarını görmek, onun iyileşebileceğine inanmak, en zor anlarında yanında olmayı istemek, onunla bir ömür geçirebileceğini düşünmek... Bambaşka bir şey ve bu duygularla onunla birlikteyken tanıştım. Muhtemelen onun gibisini bir daha tanımayacağım; hayatımda tanışabileceğim en renkli kadını kaybettiğime inanıyorum. Onun için ayırmış olduğum odanın kapısını kapatıp bir daha oraya uğramak istemiyorum.
Asıl sormak istediğim şey şu:
Uzun zamandır işsizim. Hiç arkadaşım yok -rakamla ifade etmek gerekirse 0. Yalnız yaşıyorum. Arkadaş edinme umuduyla ve bu sefer kararlı olduğumuz bu ayrılık sürecini atlatabilmek için bir dating uygulamasına anonim olarak üye oldum. Amacım biriyle konuşmaktı. İki kişiyle eşleştim. Biri çok konuşkan değildi, ama diğeriyle aramızda bir tür fiziksel yakınlık olasılığı oluştu (fuck body). Şimdi kafam çok karışık ve bu durum, onu aldatıyormuşum gibi hissettiriyor. Çıkıp gelse “Duygularım netleşti, yeniden deneyelim” dese, ne yaparım, bu durumu nasıl anlatırım bilmiyorum. Üstelik birisiyle duygusal bağ kurmadan, fiziksel bir yakınlık yaşamakta çok zorlanıyorum
Siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız?
Ne söylerdiniz bana?
Bu süreci nasıl atlatırdınız? Teklifi reddederek, dating uygulamasını ve üyeliğimi silip dikkatimi dağıtacak farklı şeylerle mi devam etsem yas sürecime?
Not: Cinsiyetimi paylaşayım, Erkek
Bir Not Daha: Özelikle kadınların bakış açısını merak ediyorum.
Ön edit: erkek.
senin yerinde oldum.
1) hayata devam ederdim. şu an bile çok geç, çünkü artık geçti.
2) kafaya bu kadar takmaman gerektiğini. benim ya.. benim gözlerinde 'evimin duvarını aptal saptal şekilde boyamak istediğim kadın bu işte' dediğim 'canımın içi' derken içini bakışlarında gösteren bir ilişkim vardı. 5 yıl :) sonra karşılıklı kıskançlık ve 2 yıl oldu. halen tam unutamadım, bir çok kız sevgili olmak, date çıkmak istedi. Sadece yatmak isteyen bile oldu. :D ama aklım fikrim darwinde. sadece bunun geçmesini bekliyorum. halen atlatamadım. 3 kez barışmayı denedim. İstemedi. Yapabileceğim birşey kalmadı artık. Çıkıp gelse şimdi denerim yeniden. Ama 5 ay sonra 'bye' deme ihtimalim yüksek. Hiçbirşey sonsuza kadar sürmez, Ben de. Hepi topu 100 yıllığız.
3) sonrasında pişman olacağım hata yapmayarak. Ona hislerim ve uygulama ayrı iki şeyi ifade etmezdi bende. Yapmazdım. Daha doğrusu yapamazdım. Yanlış birşey hissedersem de anında bırakırım.
daha ileri destek almak isterseniz bence burada kimseden o tavsiyeyi almayın, bir uzmanla görüşün. İnsanız, duygularımız var.
Hayatını istediğin gibi, hoşuna gidecek şekilde yaşamaya devam et.
Birlikte olmadığın birine karşı sorumluluğun yok, varmış gibi düşünme.
Sana neyin iyi geleceğini düşünüyorsan öyle yap. Bu fuck buddy ile görüşüp görüşmemeye ona göre karar ver, olmayan bir ilişkiye sadakati dikkate alarak karar verme.
Senin durumunda birisiyle sevişmek ne çok büyük bir hata ne de hayatını düzeltecek bir gelişme. O kadar önemli bir karar olduğunu sanma.