hollanda, danimarka, norveç
tr'ye dönerim ya da latin amerika.
İngiltere'ye giderdim. İskandinava gitmezdim aşırı ırkçılar, beyaz yaka orda yaşadım biliyorum.
isviçreyi seçerdim ama çok pahalı :/
Floransa, çok net.
Yunanistan
Tembellik, demodelik, 90'lar vibe ı canını sıkmazsa Yunanistan. Yunanistan deyince de Atina tabii.
Akdeniz havzasında demokrasi, gelişmişlik düzeyi barındıran bir iki seçenek var zaten.
Barcelona
hollanda ya da isviçre.
iskoçya da olur.
Kanadaliyim. Portekiz ya da Ispanya diyorum.
yalnız gidilecekse eğer ispanya, çift gidilecekse almanya.
İngiltere'nin dil avantajını göz ardı edersek bir çok açıdan Hollanda iyi gibi. En azından Belçika, Almanya civarları ile ikilemde kalındıysa bu yorum geçerli. Ancak ben batı avrupaya ısınamadım, muhtemelen sosyallik anlamında aidiyet hissedemiyorum.
Hollanda
amerika neden yok cevaplarda??? kesinlike 1 olurdu. israil de magical bir yer Savaş olmasa muhtemelen tlvde kıt kanaat ama güzel bir hayat yaşanırdı
İsviçre
nasıl bir insansın? Ne kadar kazanıyorsun ve gittiğinde ne kadar kazanacaksın? Mesela Türkiye'de 5 asgari ücret kazanan kişi Avrupada 1.5 asgari ücrete düştüğünde alım gücü iyi olsa bile psikolojik olarak kötü hissedebiliyor. Zamanında bi herif vardı Türkiyede getir kuryeleri bana çalışıyor Amsterdamda yapamıyorum diyordu.
Kimi insan aşırı Amerikan kafası, kimi Avrupa, kimi de Taylandda falan aşırı mutlu oluyor. Hiç ummadığın şekilde uzakdoğu asya ülkesine gidip orada popüler adam/kadın olsan mesela batıdan daha çok tat da verebilir belli olmaz. Sende ne eksik, neyi arıyorsun, Türkiye'de neyi sevmiyorsun neyi seviyorsun bunlara göre bi seçim yapman lazım. Tabii sonra o seçime gidebilmen lazım:)
benim hedefim orta avrupa. prag veya budapeste.
edit: bu arada asagida sir gawain'in dedigi dogru. ben emeklilik gibi dusundum bu soruyu. yani pasif gelir bir yerden baglanmis, keyif icin yasanacak.
yazılan cevapların olur yanı yok. herkes idealindeki ülkeyi yazmış ama gerçeklik sıfır. 40 yaşından sonra hele bir de tek başına gideceğin çoğu yerde ölümüne yalnız kalır, depresyona girersin. o yüzden daha enternasyonel, göçmen dostu ülkeleri düşünmen gerek. yok irlanda, yok italya, yok norveç, oraları geçeceksin bir kere.
abd gibi full kapitalist bir ülkede -zengin değilsen- 40 yaşında sıfırdan sisteme girmek aşırı dezavantaj. ev bark sahibi olmayı unut. emekliliği unut. devletten hayır görmeyi unut. 40 yaşında sıfırdan abd fikri düşününce bile başımı ağrıtıyor. yıkık bir hayat yaşamamak için anca yetmiş yaşına kadar eşşek gibi çalışırsın.
hollanda, almanya, ingiltere üçlüsü daha mantıklı duruyor. ama iyi bir planla gitmek lazım. elini kolunu sallayıp gidebileceğin ülkeler değil. özellikle ingiltere zaten pahalı, tutunmak daha zor. iş kısmını çözebilirsen (çünkü iş yok) yunanistan da güzel bir seçenek olabilir.
40'tan sonra direkt ABD. Hatta bakma, bence 23-24'ten sonra direkt ABD. Kücük yasta gelip dil sorununu ve asimilasyonu yasamadiysan Avrupa'nin derdi, hele bir de mikro milliyetcilikleri cekilmez.
aile ve ailesiz olarak değişir. ingiltere seçerim sebebim futbol. hollanda rahat ülke.
kesinlikle tayland veya vietnam seçerdim illa avrupa olacaksa portekiz, ispanya. soğuk ülkeleri seçenleri süprizler bekliyor..
Sir Gawain ve cooper +1000
güney kore veya japonya
dil
sağlık
aile
oturum izni
para
bunlara göre herşey değişir
en makulu tayland sanırım.
Ben 40'indan sonra bekar olsam Asyada (Vietnam vb.) yada Guney Amerikada (Sili,Arjantin ) yasamaktan keyif alirdim.Turk insani Almanya,Fransa,Hollanda,Iskandinavya vb. ulkelerde tutunabilse bile sosyal iliskiler yuzunden hayati doya doya yasayip keyif alamaz bence hakli olarak.
Not: Almanya
Başka dil öğrenmeye üşeneceğim için İngilizce konuşulan bir yer olmalı. Avrupa'nın çoğu ülkesinde geçerli olan bir yetkinliğim var o nedenle kesişme kümesi olarak Birleşik Krallık veya İrlanda diyorum. İş bulabilmeme bağlı tabi ki.