Peki o sırada evde yaşayanlar (bu durumda bir anne ve iki yetişkin oğlu) nerede oluyor? Çünkü belli ki kadının akıl sağlığı yerinde değil, evde bir kenarda durup sakince izleyecek değil, polis gözetiminde falan mı tutuluyor?
Bir de mesela içi çürük gıda, küf, mantar dolu buzdolabını boşalttılar, dolabı da alıp götürüyorlar mı yoksa beyaz eşya, büyük mobilyalar vs kalıyor mu? Belediye çıkardığı çöpleri kamyona yükleyip götürüyor, sonra ne oluyor? Kadın öylece eve dönüyor, sonra ne yaparsa yapsın mı? Zorunlu psikiyatri tedavisi falan var mı yoksa kendi haline mi bırakılıyor?
Ay çok fazla sorum var. Daha tuhafı, bu kadının çocukları (30-40 yaşlarında, çalışan insanlar) nasıl o evde öyle yaşıyorlar, o kadar mı normalleşiyor, annelerinin ciddi yardıma ihtiyacı olduğunu hiç görmüyorlar mı? Çok acayip değil mi ya?
Kimse cevap vermeyince ben bildiğim kadarıyla anlatayım dedim.
Obsesif Kompulsif Bozukluklardan bir çeşidi istifcilik bozukluğu. Kullandığı eşyaya karşı bir bağ kurup onu elden çıkaramama şeklinde başlayıp ileri evrelerinde böyle çöp eve dönüşme şeklinde cerayan ediyor.
Yapmış olduklarının yanlış olduğunun farkındalar ama önüne geçemiyorlar. İradeye karşı başkaldırma özellikleri yok. Onun için mukavemet etmezler. Ama çok acı çektikleri kesin.
Aile bireyleri baştan engellemeye çalışsa da zaman içinde çaresiz kalma, kabullenme, çocukluktan beri buna maruz kalmışlarsa da kapma eğiliminde oluyorlar.
OKB'Nin tedavisi çok uzun, çetrefilli. Baştan, hastanın buna çok istekli olması gerekir ki bu pek mümkün değil.
Kolluk gücünün mahkeme kararıyla evi boşaltması belki de tahliyesi gerçekleşir ama ötesinde yapabilecekleri bir şey yok.
Neyin ne kadar atılacağına dair bir kural yok. Görevlilerin o anki düşüncesine kalmış.
Hastalık derece derece. Buzdolabı çürümeye başlamış da olabilir, evin her tarafı çöp ama mesela mutfak pırıl pırıl da olabilir.
Mahkeme bir tedaviye yönlendiriyorsa bile sonuç alınması zor.
