konu baskalari olunca da hic dusunmuyorum.
yakin olmadigim ama samimi olarak zor durumda oldugunu bildigim birine bile 4 basamakli bir sayi hibe ettim gecenlerde mesela. cok mutlu oldum hatta isi goruldugu icin. ona bi katkim oldugu icin.
veya annem ameliyat oldu. pahali bi hastane icine sindi. ben karsiladim. kabul etsin diye de baya dil doktum. o kadar istekli oluyorum hem de.
kendime bi ayakkabi almaya karar vedim cunku ihtiyacim vardi, dusunmedim aldim. gerci boyle durumlarda bile indirim kovaliyorum ve bazen sirf 500 lira az diye daha az icime sineni aliyorum.
bazi seylerde ise iste hic yokum.
mesela bu sene bi altin zincir almaya karar verdim bi kiyafet icin aksesuar lazimdi. 2 bin liraya alabiliyordum o donem ama cok istememe ragmen almadim. imitasyon bi sey uydurdum onu kullandim.
veya issiz arkadasimi disari cagirdigimda hic dusunmeden yemegi ismarliyorum. yemek de midpointte falan yeniyor.
ama kendim olunca konu cok cimriyim iste.
not: hani kiyamadigim seylere ayiracagim para da beni zora sokmayan paralar oluyor.
benim olayim ne sizce?
simdi tatil bakarken paraya kiyamadigimi fark etmemle actim duyuruyu. ve altin zinciri de hala istiyorum. hadi simdi 3 bin olsun. yok bosa para diyip elim gitmiyor yine. birine simdi 3 bin lazim olsa cikarir veririm ama off
Altın almak para harcamak değil. Bir dönüşüm. Satınca yine para.
Belki başkalarını mutlu etmeye çalışıyorsunuz. Bunun temelinde çocuklukla ilgili şeyler olabilir. Değersiz görülmüşsünüzdür belki. Psikolog değilim ama kendinize verdiğiniz değeri düşünebilirsiniz. Başkalarını mutlu edersem beni severler diyor olabilirsiniz.
kendini değersiz ve yetersiz olarak görme
Fazla vericilik, surekli bir iyilik yapma, herkesi kendinden one koyma hali, biraz narsisizm kokuyor. Tabii bu tespiti bir terapist yapabilir ama kendini degersiz onemsiz gorup baskalarina yaptiklariniz uzerinden kendinizi degerli hissediyorsunuz gibi…
sassot +1
Ayrıca özgüvensizlik.
narsisizm mi?! bunu hic dusunmemistim
kendine ufak süprizler yaparak başla gerisi gelir
alışkanlık olmuş paraya kıyamamak
geçenlerde güneş gözlüğü aldım ve iyi para verdim. Normalde bunu aileme açıklayamam hiç istemem o tartışmaya girmeye ama söyledim. Annem şimdi şakayla karışık bir şeyler söyledi istifimi bozmadan güneş gözlüğümü taktım ve "ben buna değerim" dedim. Asla zevkinden ve isteklerinden geri kalma bundan 2 sene önce hepimizin hayatı pamuk ipliğine bağlıydı, ölüm var. Al hevesini alınca satarsın belki de satmazsın ama bunu kendine yapma. Ben de senin gibiydim ama sanırım beni antidepresan kurtardı.
siz cimri degilsiniz kendinize deger vermiyorsunuz sadece.
kendinize deger verin.
o begendiginiz takiyi kendinize alin lütfen. siz buna ve daha iyilerine layiksiniz.
Eskiden herkes öyleydi. Ucuz bir şey alınca övünüyordu herkes. Şimdi bu kişilerin 2-3 evi var. Doğru yoldasın yani.