40 yaşındayım, bekarım. Büyümekten kasıt nedir bilmiyorum ama erkek her zaman az veya çok çocuktur bence.
İrrelevant. Büyümek daha çok çocukluk hayallerinden vazgeçmekle, kendinle kurduğun masum ve dürüst ilişkiyi kaybetmekle, paranın ve gücün köpeği olmak ile alakalı der kaçarım.
bazı ilişkilerde tam tersi, erkek sürekli eşinden yemekti, temizlikti, ütüydü vs. bekledikçe daha çok çocuklaşıyor ve muhtaç hale kendini sokuyor.
Evlenmiş ve büyüyememiş birçok erkek tanıyorum, çocuk gibiler eşleri sanki iki çocuk büyütüyor üzücü.
Evlenenler de büyümüyor ki, bence bu kavramı maskulen feminen erkek diye ayırmak lazım.
bu ancak şımarık kadınların yorumu olabilir.
büyüyemeyen erkek zaten evlenmesi zor, doğru kişiyi bulması Allah'ın lutfu olur
hadi evlendi büyük ihtimal boşanma ya da mutsuz bir evlilik sürer olgunlaşana kadar
daha sonra kaybettiği saygıyı geri kazanma süreci, eş tarafının geçmişteki hayal kırıklıklarından dolayı öfkesine maruz kalma
erkekler kapatılsın sdfsd
evlenme değil de sorumluluk almayan, belli bi yaşa geldiği halde aileyle yaşayan, faturalarını ailesi ödeyen vs erkeklerin büyüyememesiyle alakalı bir yorum var, erkek olarak katılıyorum bu yoruma.
büyüyemeyen yani olgunlaşmayan erkek/kadın varsa bunun asıl sebebi kendinde midir yoksa ona sorumlulukları yerine getirme hakkı verilmediğinden mi sorumluluk almaz bunu tartışırım. ataerkil toplumumuzda kız çocuklarına küçük yaşta sorumluluk aşılanırken erkeklerin bi kirli çamaşırını bile temizlemeye yeltenmeyip başkalarından beklemesi yaratılıştan değildir herhalde. aileyle yaşayınca çoğu standart sorumluluklar anne babada oluyor eğer evi geçindiren çocuk değilse. kendi evine çıkmadan direkt evlendiyse fatura ödedi, üç beş sorumluluk fln diye büyüdü imajı çiziliyor. gerçekte büyümese de evlilik müessesi bi yerde statü ve beceri gösteriyor. bu yüzden hemen saygınlık yükleniyor olgunlaşılmış gibi gösterip bekarları eziklemeye çalışıyorlar. fakat gerçek öyle dewğil. kendi temel bireysel ihtiyaçlarını tek başına karşılayamayan kimse olgun veya büyümüş değildir. evlilik burda kriter olamıyor. diyelim adam evlendi ama bütün eşyalarını evini cart curtu ailesi karşıladı. ee nasıl büyüyo bu? naptı da büyüdü karısıyla uyuyor diye mi? peh
ekstra her tur sorumluluk, daha dogrusu zorluk insani 'buyutur'. sanirim buyumekten kastimiz bu.
mesela burada bi kizla tanistim turk. 30 yasini gecmis ama mental olarak 18 yasindan gun almamis. cunku cok rahat bir hayati olmus. veya turkiye'deyken abd ile is yapan bi eleman tanimistim. 40 yasinin ustunde olmasina ragmen benimle yasit zannetmistim adami ki o donemde 25 yasinda falandim. fiziken genc gostermekten bahsetmiyorum hal ve hareketlerdeki olgunluktan bahsediyorum.
ama kimi insan vardir 15 yasinda 30 yasin olgunluguna ulasir.
bu minvalde evet evlilik biraz daha buyutur ama en cok cocuk buyutur diye dusunuyorum. ama her sey de buna bagli degil. bircok parametre var baska yollardan buyuyebileceginiz.
not: evlenmedim ve cocugum yok.
Anlamsız bir yorum
Şımarıkça +1
evlenen erkekler büyüyemez bu mantıkla çünkü eşleri annelerinin görevlerini üstlenmeye devam eder?
bunun evlilikle alakası yok. bazı insanlar kendi başlarının çaresine bakmayı öğrenirler bazıları 55 yaşında olsalar da öğrenemezler, hep başkalarına muhtaç kalmayı tercih ederek yaşarlar.
ala09 +
kimse evlenince bir şey başarmış olmuyor. kadınlar için de aynı şekilde, cinsiyet ayırmıyorum. evli bi arkadaşım var (çalışmıyor), hala annesi yardımcısıyla gelip yapıyor çamaşırları, ütüyü, yemek falan (ki bunlar da ne kadar kişinin "büyüdüğünü" gösterir, tartışılır); evlilikle ne değişiyor bilmiyorum.