birini ariyorum mesela. telefonunu acmazsa hemen endiseleniyorum.
disaridaysam falan butun keyfim kaciyor.
basina bi sey geldi saniyorum. yani ortada anormal bi durum da yok. siradan telefonu acmadi diye endiseleniyorum

babami bekliyorum mesela. gec kaldi, aradim hala bekliyorum nerdesin dedim. babam diyor biraz gec ciktim ama simdi hizlica gelirim. aklima ya kaza yaparsa sorusu geliyor. arayip hemen, acele etme ben bi kafede bekliyorum falan diyorum.ve gelene kadar cok endiselenmistim.

hele iste su telefon acilmama olayinda aklima elli tane sey geliyor.
gecenlerde teyzem telefonunu acmadi diye evine gitmeye karar vermistim. yalniz yasiyor. 1 saat icinde 3 kere aradim. 1 saat kisa bi sure aslinda. tam en iyisi gideyim derken telefon caldi. sessizdeymis duymamis..

babamin yagli falan yememesi lazim mesela.
her gun ne yedigini soruyorum. iskender yedim dedi bi aksam konusurken. bi sey demedim guldum ama cildirdim o gece

sadece yakin cevrem icin bunu hissediyorum. benim icin cok onemli bi insan daha var hayatta ve biraz maceraperest biri ama ayni seyleri onun icin hissetmiyorum tam olarak bu sekilde. o genc, guclu bi adam basinin caresine bakar diyorum. halbu ki asil genelde o risk altinda oluyor.. dogaya falan da gidiyor.

bu artik anksiyete oldu bende. herkesi surekli kontrol ediyorum. telefonla hal hatir sorarak. sizde de var mi benzer durumlar.
doktora mi gitmeliyim. dusunuyorum birinin basina bi sey gelmesiyle hic basa cikamam ki :(

 

2016’da benzer bir atak geçirmiştim. İlaç ile geçmişti.

ruhen hastayim ben

Anksiyete ilaçları bu gibi durumlar için, herkeste oluyor benzer şeyler ara sıra. Ama yapabiliyorsan meditasyon daha iyi bir yöntem.

plutongezegendegilmi

gecmis olsun, yasadiginiz durum hayati size cekilmez yapabilir, profesyonel destek almalisiniz. benzer durumlar elbette oluyor sevdiklerimiz icin ama bu seviyede degil kesinlikle, anlattiklariniz normal degil. ha telefonu acmadi neyse sonra ararim bi daha diyip unutuyoruz genelde 2-3 saat konuyu, keyfimiz tamamen kacmiyor yani. isin altinda sevdiklerinizi kaybetme korkusu gibi seyler yatiyor olabilir, destek alin lutfen.

teyzem 67 yasinda, sizin gibi cok endiseli evhamli biri. telefonla konusurken kesilse yolda biri saldirdi gibi seyler dusunuyor. herkes onu oyle kabullenmis ya iste hep evhamli diye diye ancak hayat kadin icin tam bir zindan. keske zamaninda profesyonel destek alabilseymis de cevresi bunu normallestirmeseymis.

taurina

Maalesef anlattıklarınız profesyonel bir destek almanızın size iyi geleceğini düşündürüyor.

charbiel
1

mobil görünümden çık