tabi ki malesef çözüm üretemeyiz ama tek yapabileceğim mantıkla cevap vermek. en uzun yolu seçip bişeyleri dğeiştirmek için önce işle başlamamız lazım. o yüzden ilk cümleden sonrasını geçiyorum.
huzur ve stabilite verecek bi iş bulmak ve günün çoğunu harcadığım yerde mental olarak tükenmemeyi hedeflerdim. çünkü iş yıpratıcı olduğunda geriye kalan zamanı, haftasonunu hatta tatilleri bile iyileşmekle geçiriyoruz.
iş yoluna girince mental ve moral olarak güçlenince belki gerisi daha kolaylaşır.
Senden bir tık daha kötü durumdayım.
:)
Eski zamanlarda yaşamış ve ölmüş bir köle hayal edin, tüm hayatı kendisine verilen işleri yapmak ve geri kalan zamanında da sadece dinlenmeye vakti olan, ancak bu şekilde hayatta kalabilen bir köle. İstediği şeyleri yapamayan, istediğini yapmaya vakti ve parası olmayan bir köle. Benim hayatım şu anda böyle. Yani bari Arabistan'da Mısır'da falan olsaydım, oralarda hava sıcak en azından.
kafayi yogunlastiracagin bir sey bul.isle alakali olabilir veya hobi olabilir.
öncelikle sabır ve şükür. bu ifadeleri sadece din ile ilişkilendirmek çok yanlış, çoğu insan öyle yapıyor. oysa bu iki kavram modern hayatın, sosyal bilimlerin bile ısrarla vurguladığı şeyler.
sağlığın yerinde olmayabilir ama daha da kötü olabilirdi. açlıktan sağda solda kalmış bu soruyu burada sormaya vaktin de olmayabilirdi.
bana göre de başlangıç noktan iş. elbette istediğimiz mesleği yapamıyorsak mutlu olmak zor ama yine de belli işleride diğerlerine oranla daha mutlu olacağın kesin. ben mesela öyle ya da böyle işimi, iş ortamını seviyorum gayet de güzel vakit geçiriyorum çalışırken. hal böyle olunca gerisi çok daha kolay geliyor. o yüzden eğer çok kaybedeceğin şey yoksa biraz daha mutlu olacağın iş bul.
bunun dışında benim gibi hayvan seviyorsan derneklerle birlikte beslemelere falan git. cebinden birşey çıkmaz bunun için.
ve benim çoğu zaman kendim için bile çok iyi farkıda olup maalesef uygulayamadığım kurala odaklan; dünden farklı olarak ne yaptın? herhangi bir şey olabilir. sıkıntılarınla başa çıkmanı sağlayacak bir kitabın bir kaç sayfası olur, farklı bölgede yürüyüş olur, daha iyi bir iş için yararlı bir araştırma olur... örnekler çoğaltılabilir. yeter ki bunları yap çünkü ancak bu şekilde ‘bakarsın yarın bazı şeyler değişir zaten ... yapacağım’ eşiğine gelir ve hayata tutunursun. insan ilk adımı atmaya başladığında eğer disiplinli hareket ederse zamanla kendisi ile gurur duyar çünkü aslında bilmediği o kadar çok özelliği ortaya çıkar ki kendi de şaşırıp kalır. bugünden başla! en azından hareket et, düşün. bunlar iyi başlangıç olabilir.
saygılar
Öncelikle annenle yaşıyor olman kötü bir şey değil. Güzel bir şey, hayatın pek yolunda gitmediği için ve ailenle ilgili pek sinanmadigin için gözüne batıyor olabilir. O yüzden önce kalk bir annene sarıl. Muhabbet et, birlikte bir şey yapın, bir dizi açın izleyin beraber.
Ben de benzer şartlardayim, arkadaşlarım aldı yürüdü, ben hep bir potansiyelimin olduğuna inanırdım ama hiç gerceklestiremedim bunu. Bu da beni ekstra hayalkirikligina uğrattı. Şimdi biraz daha kabullendim durumumu. Şu an annemle yaşamıyorum, ama her ailemin yanına gittiğimde mutlu oluyorum. En azından bir is buldum, para biriktirip senede bir kez yurtdışına gitme imkanı buluyorum. Spora gitmeye çalışıyorum. Yani eldeki imkanlardan verim almaya çalışıyorum.
Sana da bunu öneririm. Bazı şeyleri artık değiştiremezsin, mesleğin, yaşın, kafana taktığın çoğu şey... Bırak rahatla biraz, elindekilerle yapabileceğin şeylere bak.