7-8 yasindan beri futbol okuluna gidip, bunun hayaliyle yasayan, sadece fifa oynayan, cogunlukla futbol videolari izleyecek denli bu spor icin tutkulu cocuklar, 17-18 yasina gelip iyi bir takimda oynayamadiklarinda psikolojileri ne oluyor?

bu başarısızlığı kolaylikla atlatabiliyorlar mi?

bu durumda olan, 11 yaşındaki yeğenime, kendisi gibi binlerce cocuk oldugunu ve bu yuzden her anini futbola ayırmamasi gerektigini soyledim; cocuk bu ihtimali duyunca şok olmuş gibi durdu. bunu farkedince konuyu şakaya vurdum, ama aksam eve gidince "ben futbolcu olamayacağım" diye ağlamış, babasi da "çocuğa neden futbolcu olamayacağını soyluyorsun, birak neye hevesi varsa yapsın" diye bana çıkıştı. oysa, çocuğa bu hayali satan kendisi, cocuk da kendisinin buyuk bir futbolcu olacağının hayaliyle yaşıyor.

 

mevzu sadece o değil. bu çocukların bazıları da sakatlık nedeniyle hayali bırakmak zorunda kalıyor, bu sefer hem düzgün şekilde okumamış hem de futbolcu olamamış oluyorlar. iki tane arkadaşım var bu durumdaki. sıradan işlerde çalışıyorlar şu an.

diyarbakir karpuzu

çocukluktan itibaren her anını futbol ile yaşayan arkadaşım vardı, sürekli bir yerlerde oynadı en son Fenerbahçeye gitti ailesi İstanbul Avrupa yakasında yaşıyordu her gün antrenmana gitmekte zorlandı İstanbul büyükşehir Belediyespora geçti. sonra orada parlayamadi yaşı da ilerleyince bildiğim kadarıyla şimdi ailesinin işini yapıyor lise mezunu.

goodz

Gercek hayata dönüyorlar kabullenip. Ben futbolcu oluyodum babam destek olmadi diye anlatıyorlar ortamlarda.

stavro

puhahha abi o yaştaki çocukla neden bu kadar ciddi ciddi gerçekçi konuşuyorsun. zamanla anlar zaten, niçin şimdi anlasın ki. bırak şimdi hayal kurup mutlu olsun. bir kaç sene sonra anlar zaten

dafuq

dafuq, cocuk olunca insani duygulari olmuyor mu? iste cocuklari ciddiye alinmayacak bireyler olarak goren varos kultur yuzunden bu ozguven eksikligimiz.

nacizane yorumum hic tanimadim boylelerini ama ben o yaslarda cok istedigim muzik icin cok cabalayip bi baltaya sap olamayinca standart bi ise girip cok uzulmustum.

mayeskuel

yaş itibariyle anlamayabilir. lise 2 - 3 e geldiğinde hem futbolunu oynamasını, hem de üniversiteye hazırlanmasını örgütlemek lazım.

Neill

@mayeskuel abi şakamızınız, çocuğun insanı duyguları var elbette zaten o yüzden ağlamış, hayal kırıklığına uğramış çocuk, ne gerek var çocuğu üzmeye, heves etmiş futbol oynuyor işte, baltalı ilah gibi 'sen şimdi futbolcu olucam sanıyorsun ama olamazsın' demek doğru değil, sabaha kadar bunu savunabilirim, saçmalamayın

dafuq

Bu iş günümüzde tam bir hayal tacirliğine dönmüş durumda.
Milyon çocuk girer bu işlere, 100 200 tanesi belki bu işten adam gibi para kazanır.
Artı bir noktadan sonra spor ve eğitim beraber gitmiyor birini bırakmak ya da boşlamak gerekiyor.

Trene çelme atan adam

@dafuq,

'sen şimdi futbolcu olucam sanıyorsun ama olamazsın'

bunu demedim.


'futbolcu olamayabilirsin, butun vaktini bu yuzden futbola ayirma'

dedim

cay sigara

@cay sigara ama bunu dediğin kişi 11 yaşında bir çocuk
"futbolcu olamayabilirsin" dediğin an hayalleri yıkılıyor
bırak hayal kursun, 1-2 sene içinde olup olamayacağını kendisi anlar zaten takımdaki diğer oyuncular arasındaki yerini gördükçe
zaten babası aynısını demiş, heves etmiş çocuk ama sen hevesini kırmışsın.
kötü niyetle yapmadın ama böyle dan dun konusulmaz insanlarla, hele de çocuklarla

dafuq
1

mobil görünümden çık