ben kimim, biz nereye gidiyoruz, bunlar ne, ölenler nerde kalanlar nereye kadar gibi böyle soruların aklımıza gelmesinin psikolojide bir ismi var mı?




 

Eskiden çok olurdu, iş hayatına başladıktan sonra tek düşüncem "akşam olsa da yatsak"

kablelvuku

geliyordu. Çıldırdım rahatladım.

Techsavvy

ölüm korkusu olabilir mi?

füt

Eskiden daha çok olurdu.
Şimdi ara ara geliyor aklıma hemen başka şeyler düşünmeye başlayıp atıyorum kafamdan.
Böyle şeyler beni korkutuyor.

mutekebbir

olmuyorum hatta hiçbir şey beni çıldırtmaz gibi geliyor. (çıldırmaktan kasıt, bildiğimiz medikal anlamda delirmekse)

sir gawain

Oluyor, yalnız kaldığım zamanlarda daha çok oluyor hatta, en yakın dün gece oldu.

birfincankahvedahaisteyenadam

olmuyorum. böyle şeyleri kafaya takanlar çocukça geliyor

dafuq

Sürekli oluyor

tuborg yesili

oluyor. düşünmemeye çalışıyorum. yoksa gerçekten çıldırırdım.

scudman1

hepimiz olucez dusuncesi geliyor arada. Oyle cildiracak gibi degil ama.

stavro

olmuyor.
şu gezegenden milyarlarca canlı gelip geçmiş.
biz de onlardan biriyiz işte.
pek bir önemimiz yok esasında. hele ki kozmik ölçekte baktığımız zaman çok daha berraklaşıyor bu manzara.
haliyle, çokta kasmamamk lazım.
gülelim, eğlenelip; çevremize olabildiği kadar pozitif katkı yapalım ve zamanımız gelince de... mortingen şıtrayze!

pangea

zamanın hızı, erken yasta olmesem bile olme zamanımın cok hızlı gelecek olması, tum bunların yanında yarın olme ihtimalinin de varlıgı, bunların hepsini dusununce cıldıracak gibi oluyorum.

ozellikle zamanın hızı moralimi cok bozuyor.

kitap arasında kalmış silgi tozu

ölme korkusundan söz etmedim.

for day to break
1

mobil görünümden çık