evet ben! ben etrafımdaki insanlarla konuşunca şunu görüyorum, herkes biliyor ama kimsenin umrunda değil. yani hiç ölmeyecek gibi yaşamak gibi. herkes biliyor bir gün geleceğini ama önlem almıyor, eski evde oturmaya devam ediyor, ne bileyim deprem çantası hazırlamıyor, en basitinden deprem anında ne yapacağından bile habersiz. fakat ben öyle olamıyorum. üstelik deprem adalar'da beklenirken adaların tam karşısında oturuyorum. kalırsam muhtemelen ilk ölecek insanlardan biri olurum, bilmiyorum. bu çok ciddi bi şey gerçekten. hemen beş dakika sonra da olabilir ve ben ölebilirim, hem de yüksek bi ihtimalle. o yüzden gerçekten gitmeyi planlıyorum bu yıl bi üniversite kazanıp.. ben küçükken izmir'de 6 büyüklüğünde bi deprem olmuştu yanılmıyorsam. o günden beri depremden çok korkuyorum ama iyi ki de öyle.. çünkü gerçekten insanlar umursamıyor ve ölecekler.
öncelikli sebebim bu değildi tabii ki ama istanbul'da huzurumu kaçıran şeylerden biriydi bu. 5 sene kadar istanbul'da yaşadıktan sonra yakın zamanda ankara'ya taşındım nihayet. kafam çok daha rahat, son yıllarda aldığım en doğru karar olduğunu düşünüyorum. depremi, kaosu, pahalılığı, kirliliği, tehlikesi... cehennem resmen amk yeri. ayrılınca daha da dehşete düştüm, nasıl yaşamışım bunca zaman diye. gerçi yaşadım denemez zaten, var olmaya çalıştım sadece.
ben istanbul'dan gitmek istiyorum. ama depremle hiç alakası yok. daha çok bu şehrin artık yaşanmaz bir şehir olmasıyla alakalı.
Sadece bunun için gitmedim ama gittiğimden beri kafam biraz rahat.
İstanbul'dayken ev ayrı bir terane de, çalıştığım yerin yıkılacağı garantiydi. Hatta, deprem olmasa bile yıkılabileceği konuşuluyordu. Rektör gelip 'Evet, her yerde büyük çatlaklar var ve incelemelere göre buranın betonu beton bile değil. Deniz kumu kullanılmış, kolonlar hep aşınmış, zor ayakta duruyor' demişti ve ben günün 10 saatini orada geçirirken geriliyordum. Deprem olsa kendimi atacağım ve ezilmeyi minimuma indirecek boşluklar yaratmıştım. Hem evde hem işte sürekli bir inceden gerginlik yaşıyordum. Taşınınca kafam çok rahatladı ama İstanbul'a gelince korkuyorum.
gitmedim, gidemedim aile yüzünden ama 35 senelik binadan 3 ay önce taşındık. yepisyeni taş gibi binaya taşınınca çok farketti. oh be dedim içimden.
taşındıktan hemen sonra yıkıldı bina. müteahhit böyle iş görmedim kağıt gibi yıkıldı bina demiş. nasıl oh çektiğimi anlatamam.
Deprem uzmanları,yabancı araştırmacılar mutlaka doğru söylüyorlardır,deprem yakındır ama yabancıların deprem fay hatları ile bizimkilerinki biraz farklı,aynı depremde 3. derece ile 1. derece deprem bölgelerinin farklı gösterilmesi gibi,bizimkiler depremde şehrin merkezi yerlerini 1. bölge gösterirlerken yabancılar bi kaç yer hariç kenarda kalan yerleri göstermişlerdi. Ülkemizin ekonomisinin inşaate dayalı olması,kentsel dönüşüm rantları,inşaat reklamlarında oynayan deprem dedeler olunca ne bileyim..inşallah bi çözüm bulunur.Kaldıki önceki gözlemlediğim uzmanlardan şener üşümezsoy un tahminleri iyiydi,bunda da İstanbulda 6,5 şiddetini geçmeyeceğini savunuyor.Olur olmaz ayrı konu tabi
www.sozcu.com.tr
İstanbul'dan sırf bu sebeple gitmeyi düşünmem ama yeni bir eve çıkmak istiyorum deprem riski nedeniyle.
Dusunmedim, dusunmuyorum.