[q]
(8) 

Genç ölmek

medusa #1244959
Bugün işler ile ilgili canım sıkkınken, ortaokuldan bir arkadaşımızın (yıllardır görüşmüyorduk ama 8 sene birlikte okumuştuk) trafik kazasında öldüğünü öğrendim. 31 yaşındaydı. 3 yaşında da bir kız çocuğu vardı.Sonra da kendimden utandım işlere kafayı takıp üzüldüğüm için.

Hayatın bu kadar kısa sürede bir anda yitip gitmesini hala aklım almıyor, çok adaletsiz değil mi? İşler yüzünden inanılmaz canım sıkkın ama bir yandan da yarın ölüp gidebilirim ve sıkıntıların hiç bir anlamı kalmayabilir. Keşke her şey bu kadar keskin sınırlarla çizilmemiş olsaydı.


 

Ölümün varlığı geri kalan herşeyin önemini azaltıyor.

Başınız sağolsun üzüldüm kaybınız için.

Kusursuz dostlarin dort ayagi vardir

abi maalesef bu durum böyle ya, bak bende gidebilirim alttaki soruyu yazanda şimdi yeni bir duyuru açanda.
barkın vardı mesela 'aea' hayal ettiğim işi yapıyorum derken bir kazada ayrıldı aramızdan. biraz ona göre de yaşamak lazım yani aslında. insan ölümü düşününce cidden yanındaki insanlara daha bir özen gösteriyor. sevmedği insanlara bile 'baba naber nasılsın gel sana bi kahve ısmarlayayım' demek istiyor.

dedim dedim de kime dedim

"vakit varken tomurcukları topla zaman hala uçup gidiyor. Ve bugün gülümseyen bu çiçek yarın ölüyor olabilir."

ssiradanbirigibi

başınız sağ olsun. çok zor bir durum, özellikle de küçük kızı için. yaklaşık bir yıl önce iş arkadaşlarımdan birinin oğlu öldü. evine birkaç kez gittik geldik filan. sonuncusunda tüm iş arkadaşları gitmiştik. yine yaklaşık o yaşlarda olan kızı: "... abi, biliyor musun benim babam öldü. bugün onu gömdük dedi." tüyler diken diken...

ölüm var, aslında her şey yalan. kendimle ilgili değil de, sevdiklerimle ilgili çok korkuyorum.

runagain

Ölümü kabullendiğin zaman hayatın ve dünyanın ne kadar saçma ve önemsiz olduğunu anlıyorsun. Ben de bu farkındalığa en yakın arkadaşlarımdan birinin 27 yaşında ölmesi sonucu ulaşmıştım. Yeterince uzun bir vadede hiçbir şeyin önemi yok. Her şeyi harika yapıp tüm dünyada sevilen ve hatırlanan birisi bile olsan en fazla dünya yok olana kadar hatırlanabilirsin. Life is a meaningless parade towards death.

bugunku antremanda goz dolduran futbolcu

Aynı şeyleri ben de çok sevdiğim bir arkadaşımı henüz 27 yaşındayken kaybettiğimde hissettim. Hatta ölümün gerçekten ne olduğunu 27 yaşındayken anlamışım meğer. Şuan hiçbir şey eskisi gibi değil benim içimde.

kismisolungac

her sey bir isik anahtarinin acilip kapanmasi gibi. aninda bitebiliyor. her seye elveda deyip karanlik bir dunyaya giriyorsun. gunun keyfini cikarmak lazim.

tabudeviren

annem çok önemli bir ameliyata girecek bir hafta içinde Allah korusun ya ölürse diye düşünürken gördüm yazıyı. uçup yanına gidesim var ama lanet mesafeler. bigün bu dünyadan slinip gideceğiz. ozmana kadar anı biriktirmek önemli.

ferrarimizolaydisatardik
1

mobil görünümden çık