Açıkcası benim de ara ara yaptığım şey. Ama genelde biriyle bir yere gidilir ve sessizlik hakim olunca bir şeyler söyleyeyim çabası oluyor. Tek taraflı konuşmaya çalışmakta muhabbetin boş olmasına neden oluyor.
direk empati yoksunluğu, bağlantılı olarak bencillik, saygısızlık ve zeka geriliği. çok da anlam yüklememek lazım. piskolojisi de genelde; kendini kanıtlayamamışlık, bak ben varımcılık.
Bazıları ne yazık ki bunu samimiyet göstergesi olarak görüyor, seni kendine yakın gördüğü için güya sohbetiyle şereflendiriyor.
Ben hoşlanmıyorum ve ağız ishali olarak nitelendiriyorum bunları ama samimiyet arkasına gizlenince birşey söyleyemiyorsun.
Sosyal zeka eksikliği.
karsi taraf sessiz durmaya devam ediyorsa kendi kendine hirs yapip onu konusturmaya calisma arzusu olabilir. benim tanidigim birkac insan boyle mesela. susarsaniz ustunuze gelirler. siz konusursaniz susarlar
kendini kabul ettirme çabası ve toplum içinde kaybolma korkusu vardır genelde. aynısını iş yerinde yaşadım gözümü kaçırdım dinliyormuş gibi yaptım 2 3 kere birşeyler teklif etti moralimin bozuk olduğunu söyleyip kibarca reddettim ve anlatma odağı olmaktan kurtuldum. konuşma isteğini başkalarına yöneltti. bir nebze olsun rahatım.
Çevremde böyle biri var ve bence nedeni ilgi odağı olma çabası ve işsizlik.
Bazilari da asiri kaygili, sessizlige dayanamiyor, bosluk olunca da bos da olsa bir seyler anlatma zorunlulugu hissediyor.